پيش‌بيني سرسختي روان‌شناختي بر اساس الگوهاي ارتباطي ميان زوجين و سبك هاي حل تعارض در مردان متأهل آسيب‌ديده از رابطه فرازناشويي همسر

هدف از پژوهش حاضر بررسي پيش بيني سرسختي روان شناختي بر اساس الگوهاي ارتباطي ميان زوجين و سبك هاي حل تعارض در مردان متأهل آسيب ديده از رابطه فرازناشويي همسر بود. اين پژوهش به لحاظ روش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش مردان متأهل آسيب ديده از رابطه فرازناشويي همسر مراجعه كننده به مراكز مشاوره وابسته به بهزيستي شهر مشهد در 3 ماهه اول سال 1400 بودند كه از ميان آنها به روش نمونه گيري هدفمند تعداد 80 نفر انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس سرسختي روانشناختي اهواز (AHI) (كيامرثي و همكاران، 1377)، پرسشنامه الگوي ارتباطي زوجين (CPQ) (كريستنس و سالاواي، 1991) و پرسشنامه سبك هاي حل تعارض(ROCI2) (رحيم، 1983) بود. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي چندگانه استفاده شد. يافته ها نشان داد الگوي ارتباطي سازنده متقابل و سبك هاي حل تعارض مصالحه گرانه، يكپارچگي و ملزم شده با سرسختي روان شناختي رابطه مثبت و معنادار (0.01 P) و الگوهاي ارتباطي توقع/ كناره گيري و اجتناب متقابل و سبك هاي حل تعارض اجتنابي، يكپارچگي و سلطه گري با سرسختي روان شناختي رابطه منفي و معنادار داشتند (0.01 P). همچنين نتايج رگرسيون نشان داد كه ارتباط سازنده متقابل، توقع/ كناره گيري و سبك هاي اجتناب متقابل، يكپارچگي، سلطه گري و ملزم شده توانستند 0.56 سرسختي روان شناختي را در مردان متأهل آسيب ديده از رابطه فرازناشويي همسر پيش بيني كنند (0.05 P). با توجه به اينكه سرسختي روان شناختي در مردان متأهل آسيب ديده از رابطه فرازناشويي همسر با الگوهاي ارتباطي ميان زوجين و سبك هاي حل تعارض رابطه دارد، برگزاري كارگاه هاي آموزشي مبتني بر اين مفاهيم در اين دسته از افراد ضروري به نظر مي رسد.