شبيه‌سازي و بهينه‌سازي چند‌منظوره تلفيقي آب سطحي و زيرزميني بر اساس مكانيسم توسعه پاك و كاهش انتشار گازهاي گلخانه‌اي

توسعه آب محور كشورها مستلزم توجه به مقررات مكانيسم توسعه پاك (CDM) با مديريت يكپارچه منابع آب (IWRM ) است. شبيه‌سازي مهمترين حوزه آبريز خاورميانه با دارا بودن شش سد مخزني با ظرفيت تجمعي نيروگاهي بيش از ده هزار و پانصد مگاوات در اين تحقيق مورد نظر بوده است. شبيه‌سازي آب زيرزميني و سطحي جداگانه با دو مدل MODFLOW و WEAP و كوپل كردن آنها با فايل لينكي انجام گرديد. فرايند بهينه‌سازي تابع چندهدفه شامل تامين حداكثري مصارف و انرژي برقابي و حداقل نمودن افت آبخوان‌ها با استفاده از تكنيك الگوريتم ژنتيكNSGAII انجام شد. در اين راستا تمامي مولفه‌هاي سيستمي و سياستي اثرگذار بر سامانه تلفيقي منابع آب ارزيابي گرديد. اين مولفه‌ها شامل انتقال آب بين‌حوضه‌اي، افزايش مصارف، استفاده تلفيقي منابع آب و تغيير راندمان شبكه‌هاي آبياري و اثر كم آبي بودند كه در قالب سناريوهايي مقايسه گرديدند. بر اساس نتايج مدل، انتقال آب بين حوضه‌اي با سناريو افزايش 1.5 ميليارد مترمكعب باعث كاهش حدود 10 درصد از ميانگين سالانه‌ توليد انرژي برقابي در حوضه مي‌شود. در نهايت مدل بهترين سناريو در دستيابي به اهداف CDM را ارائه داد.