تأثير عصاره مخمر بر رشد، ويژگي‌هاي بيوشميايي و توليد متابوليت‌هاي ثانويه در كشت‌هاي درون‌شيشه‌ايي قره‌قاط (Vaccinium arctostaphylos L.)

پيشرفت در روش‌هاي كشت درون‌شيشه‌اي سلول‌ و بافت‌هاي گياهي، سودمندي گياهان به عنوان منابع تجديدپذير از تركيبات با ارزش را افزايش داده است. اين تحقيق به منظور بررسي تأثير عصاره‌ي مخمر بر رشد ريزنمونه‌هاي گره، خصوصيات بيوشيميايي و مقدار متابوليت‌هاي ثانويه در كشت‌هاي درون شيشه‌اي قره‌قاط (Vaccinium ‌arctostaphylos) انجام گرديد. براي اين منظور، ريزنمونه‌هاي گره ضدعفوني شده روي محيط كشت MS حاوي 2 ميلي‌گرم بر ليتر BAP‌، 0.1 ميلي‌گرم بر ليتر IBA و غلظت‌هاي مختلف عصاره مخمر (غلظت‌هاي 0، 500، 1000 و 2000 ميلي‌گرم بر ليتر) كشت شدند. ريزنمونه هاي كشت شده در محيط كشت MS فاقد تنظيم‌كننده‌هاي رشد گياهي و عصاره مخمر به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه استفاده از عصاره‌ مخمر در غلظت‌هاي 500 تا 2000 ميلي‌گرم بر ‌ليتر تأثير مثبتي بر تعداد برگ‌ها در هر ريزنمونه، درصد زنده‌ماني و برگ‌دهي ريزنمونه‌هاي قره‌قاط در مقايسه با محيط كشت‌هاي فاقد آن نداشته ولي درصد ساقه‌دهي ريزنمونه‌ها را به‌طور معني‌داري كاهش داده است. نتايج HPLC نشان داد كه عصاره مخمر در غلظت‌ 1000 ميلي گرم بر ليتر مقدار روتين نمونه برگ را بطور معني‌داري افزايش داد. به طوريكه بيشترين مقدار روتين (‌‌130.59 ميلي‌گرم بر ميلي‌ليتر) در محيط كشت‌ حاوي mg/L YE 1000mg/L IBA + 0.1BAP+‌‌ mg/L2MS+ مشاهده شد كه 2.7 برابر غلظت آن در تيمار شاهد است. عصاره مخمر اثري بر مقدار كوئرستين در برگ گياهچه‌هاي حاصل از كشت درون شيشه اي نداشت. براساس نتايج اين تحقيق براي افزايش توليد روتين در كشت‌هاي درون‌شيشه‌ايي قره‌قاط مي‌توان از محرك عصاره مخمر استفاده كرد.