تأثير كودهاي زيستي نيتروژنه و فسفره بر جوانه‌زني بذر و برخي ويژگي‌هاي بيوشيميايي دو رقم كينوا (Chenopodium quinoa Willd) تحت تنش خشكي

به‌منظور بررسي تأثير كودهاي زيستي نيتروژنه و فسفره بر جوانه‌زني، رشد و برخي شاخص‌هاي بيوشيميايي گياهچه دو رقم كينوا (رقم‌هاي ساجاما و تيتيكاكا) تحت تنش خشكي، آزمايشي به‌صورت فاكتوريل سه‌عاملي در قالب طرح كاملاً تصادفي با 3 تكرار در سال 1398 انجام شد. بدين منظور ارقام ساجاما و تيتيكاكا به‌عنوان عامل اول، چهار سطح تنش خشكي شامل شاهد، 4/0، 8/0 و 2/1 مگاپاسكال به‌عنوان عامل دوم و چهار سطح كود زيستي شامل شاهد، نيتروكسين، بيوفسفر و تلفيق نيتروكسين و بيوفسفر به‌عنوان عامل سوم ارزيابي شدند. نتايج آزمايش نشان داد كه در شرايط تنش شديد خشكي (سطح خشكي 2/1 مگاپاسكال)، تمامي ويژگي‌هاي بيوشيميايي اندازه‌گيري‌شده شامل محتواي پرولين، ميزان قند محلول و ميزان مالون‌دي‌آلدئيد گياهچه، نسبت به ساير سطوح خشكي به‌طور معني‌داري در هر دو رقم كينوا مطالعه‌شده افزايش يافت، درحالي‌كه صفات درصد جوانه‌زني، سرعت جوانه‌زني، طول گياهچه و وزن خشك گياهچه تحت تنش خشكي كاهش نشان دادند. در تيمار تنش خشكي شديد، سرعت جوانه‌زني، طول و وزن خشك گياهچه در رقم ساجاما نسبت به تيمار شاهد به‌ترتيب حدود 33، 46 و 51 درصد كاهش يافت، درحالي‌كه ميزان كاهش صفات يادشده در رقم تيتيكاكا تحت شرايط تنش شديد خشكي نسبت به تيمار شاهد به‌ترتيب حدود 16، 42 و39 درصد بود. تيمار تلقيح همزمان بذرها با كودهاي زيستي نيتروكسين و بيوفسفر توانست آثار تنش خشكي بر صفات مطالعه‌شده را در هر دو رقم نسبت به تيمار بدون كود زيستي در همين سطح خشكي تعديل بخشد.