عنوان مقاله :
از پذيرش تا شورش؛ نگاهي واسازانه بر سياست‌هاي اقتباس آموزشي در ايران معاصر
عنوان به زبان ديگر :
From Reception to Rebellion: A Deconstructive Look at Educational Borrowing Policies in Modern Iran
پديد آورندگان :
وحدتي دانشمند، علي دانشگاه تهران , ايرواني، شهين دانشگاه تهران , باقري نوع پرست، خسرو دانشگاه تهران
كليدواژه :
واسازي , اقتباس آموزشي , اصلاحات آموزشي , نظام آموزشي ايران , دريدا
چكيده فارسي :
هدف اصلي اين پژوهش، بررسي و نقد دو سياست پذيرش سراسري غرب و شورش بر ضد آن در جريان اقتباس آموزشي در ايران معاصر است. در سياست نخست، آراي آخوندزاده و ملكم خان و در سياست دوم آراي شريعتي، آل احمد و اسناد رسمي تحول در نظام آموزشي بعد از انقلاب اسلامي مورد تأكيد قرارگرفته‌اند. همچنين در نقد اين سياست‌ها و آشكار ساختن تضادها و تناقض‌هاي هركدام از آن‌ها و براي فراتر رفتن از وضعيت معماگونه حاصل از اين تقابل، از رويكرد واسازي دريدا بهره گرفته‌شده است. واسازي نشان مي‌دهد كه هر دو سياست در متافيزيك حضور و خود-ايمني گرفتار آمده و ديفرانس، مكمليت و آلايش ميان «خود» و «ديگري» را ناديده گرفته‌اند. همچنين در پايان مقاله و به عنوان ملاحظاتي واسازانه پيشنهادشده است كه پذيرش وضعيت معماگونه به‌منزله شرط استعلايي اصلاحات، نابستاري هويت و مكمليت در قالب مفهوم مذاكره نزد دريدا، به ساختار هر سياست اقتباسيِ پيش رو وارد شود.
چكيده لاتين :
The main purpose of this study is to review and critique two competing educational borrowing policies in contemporary Iran, namely the wholesale reception of the West and the rebellion against it based on the issue of identity. In the first policy, the ideas of Akhundzadeh and Malkum Khan and in the second policy, the ideas of Shariati, Al-Ahmad and the official documents of educational reform after the Islamic Revolution are emphasized. Derrida's deconstruction approach has been used to critique these policies and to reveal the contradictions of each of them in order to go beyond the aporiatic situation resulting from this confrontation. Deconstruction shows that both politics are caught up in the metaphysics of presence and auto-immunity, ignoring the differance, supplementarity, and contamination between the "self" and the "other." It is also suggested at the end of the article that the acceptance of the aporiatic situation as a transcendent condition of reform, identity non-closure, and supplementarity in Derrida's concept of negotiation be incorporated into the structure of any forthcoming borrowing policy.
عنوان نشريه :
پژوهش نامه مباني تعليم و تربيت
