رديابي و شناسايي افتراقي گوجه ‏فرنگي تراريخته Solanum Lycopersicum با تكنيك Multiplex PCR در شهر تهران

مقدمه: صنعت غذا در همه جاي دنيا از اهميت ويژه‏اي برخوردار است. گوجه فرنگي و ساير فرآورده ‏هاي آن نيز يكي از مهم‌ترين محصولات كشاورزي در صنايع غذايي مي‏باشند. گياهان و بذرهاي تراريخته يكي از دستاوردهاي مهم بيوتكنولوژي نوين در زمينه كشاورزي هستند كه در سال‏هاي اخير بخشي از بازارهاي غذايي دنيا را تسخير نموده اند. لذا شناسايي و بررسي تراريخته بودن يا نبودن محصولات كشاورزي مصرفي بدليل اينكه هنوز نظرات موافق و مخالف متعددي  براي استفاده از اين محصولات در دنيا وجود دارد، امري ضروري مي‏باشد. مواد و روش‏ها: در اين پژوهش 10 نوع گوجه فرنگي به همراه كاسبرگ به روش نمونه گيري تصادفي ساده از بازار شهر تهران جمع آوري شد و مورد بررسي قرار گرفت. استخراج DNA انجام و به منظور تعيين غلظت و كيفيت DNA استخراج شده مقايسه هر نمونه با غلظت استاندارد DNA فاژ لامبدا بريده شده، با آنزيم‏هاي برشي EcoRI، Hindǀǀǀ انجام شد. از آغازگرهاي P35S F/R، NOS1/NOS3، RBCLF/RBCLR و NPTǁF/NPTǁR استفاده شد و قطعات نوكلئوتيدي به‌ترتيب bp195 و bp180 تكثير شدند. يافته ها: قطعات نوكلئوتيدي تكثير شده شباهت 100% توالي نوكلئوتيدي را با نمونه‏هاي موجود در بانك ژني تاييد كردند كه محصولات مورد بررسي به لحاظ ژنتيكي دست ورزي شده‏اند. همچنين به منظور شناسايي گوجه فرنگي‏هاي تراريخته، از جفت آغازگر PG F/R اختصاصي براي تكثير آنتي سنس ژن پلي گالاكتوروناز، به كار رفت. تمام نمونه هايي كه باند مربوط به پروموتور P35S يا خاتمه دهنده NOS يا هر دو را داشتند، باند bp384 مربوط به قسمتي از آنتي سنس  ژن PG را تكثير نمودند و شباهت 100% توالي ثبت شده ژن مذبور در بانك ژن محرز شد. نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق نشان داد كه گوجه فرنگي تراريخته در بازار ايران وجود دارد. اما به دليل عدم برچسب گذاري به صورت گسترده، مصرف كنندگان از ماهيت تغيير يافته آن‏ها اطلاع ندارند.