رفتار هماهنگ در حقوق رقابت (مطالعه تطبيقي در حقوق ايران و حقوق اتّحاديه اروپا)

Concerted Practice in Competition Law (Comparative Study in Iranian and EU Law)

تباني ميان بنگاه‌هاي اقتصادي مي‌تواند حاوي تطابق اراده بنگاه‌ها و در قالب قرارداد و يا توافق محقّق شود. علاوه بر اين امكان تحقّق تباني بدون تحقّق تطابق اراده و از طريق بيان نيّات طرفين و يا تبادل اطّلاعات مربوط به كسب‌وكار بنگاه‌ها وجود دارد. اين شيوه‌ي رفتاري رقبا تحت عنوان رفتار هماهنگ شناخته مي‌شود. حقوق رقابت براي اينكه بتواند باقدرت از جريان رقابت در بازار حمايت كند، نه‌ تنها بايد با قراردادها و توافقات ضدّرقابتي مقابله كند، بلكه بايد سازوكاري براي مقابله با اين گونه ترتيبات ايجاد نمايد. شناسايي ملاك و مبنايي براي تمايز رفتار هماهنگ از توافقات و قراردادها و واكاوي اركان تشكيل‌دهنده‌ي آن مواردي است كه اين پژوهش به دنبال آن است.

Collusion between economic enterprises can be realized as a contract or an agreement. In addition, it is possible to realize collusion by expressing the intentions of the parties or by exchanging information regardings the business of the enterprises. This mode of behavior of competitors is termed “concerted practice.” Competition law not only needs to deal with contracts, but also needs to create a mechanism to deal with such arrangements, in order to be able to support the competition. the main question of the present research is whether the realization of concerted practice is subject to the disclosure of the intentions of the enterprises and the communication between them? The hypothesis is that without revealing the intentions and the connectivity between enterprise, the concerted practice is not realized. The research method is analytical and is based on library research; In the analysis of the above mentioned question, the iranian law and the European unio‎n law have also been discussed.