نقد انگارۀ حرمت گوش سپاري به غيبت

ازآنجاكه شارع مقدس عِرض افراد را بسيار محترم شمرده، احكام مختلفي نيز براي حمايت از آن جعل كرده است. يكي از اين احكام، حرمت غيبت است. مسئلۀ استماع غيبت ازجمله مسائلي است كه گرچه از ديرباز مطرح بوده، ولي كمتر به آن پرداخته شده است. برخي از محققان براي اثبات حرمت استماع غيبت، ادلۀ عقلي و نقلي متعددي ذكر كرده‌اند. بر اساس يافته‌هاي نگارنده هيچ‌كدام از اين ادله حتي به‌روزترين آن‌ها توان اثبات حرمت استماع غيبت را ندارد. اين نوشتار از جهات مختلفي شامل نوآوري‌هاي فقهي است كه مهم‌ترين آن تمسك به دليل عقلي براي اثبات عدم امكان حرمت استماع غيبت است. البته حرام‌نبودن استماع غيبت بدين معناست كه استماع غيبت به خودي خود حرمت ندارد و اين با حرام‌‌بودن استماع به‌سبب انطباق عناوين ديگر بر آن منافاتي ندارد.