ارائه مدل شكل‌گيري پديده فراموشي سازماني در سازمان‌هاي دولتي

زمينه و هدف: فراموشي سازماني يكي از متغيرهاي اثرگذار بر ظرفيت جذب دانش است. زيرا درصورتي‌كه پديده فراموشي سازماني بر دانش موجود سازمان اثر گذارد و باعث از دست رفتن آن شود مي‌تواند باعث تضعيف ظرفيت جذب شود. هدف پژوهش حاضر شناسايي علل و زمينه‌هاي شكل‌گيري پديده فراموشي سازماني در سازمان‌هاي دولتي است. اين پژوهش مي‌كوشد ضمن بررسي ريشه‌هاي شكل‌گيري اين مسئله به كشف پيامدهاي آن بپردازد و از اين‌رو به تدوين راهبردهاي عملياتي براي تخفيف پيامدهاي منفي نائل شود.روش‌شناسي: روش گردآوري اطلاعات در اين پژوهش به‌صورت مصاحبه عميق با خبرگان است. تعداد 20 مصاحبه‌شونده بر اساس حد اشباع در اين پژوهش انتخاب شده‌اند. داده‌هاي حاصل از مصاحبه از طريق نظريه داده‌بنياد مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفته‌اند.يافته‌ها: يافته‌هاي نشان دادكه؛ شرايط علّي شامل مؤلفه‌هاي درون‌سازماني نظير فرهنگ و شخصيت سازماني، چرخه معيوب مديريت دانش، نارسايي‌هاي كارمندان و دشواري‌هايي وضعيت شغلي و مؤلفه‌هاي برون‌سازماني نظير فشارهاي وارده سياسي به سازمان است. هم‌چنين حكم‌روايي شايسته و استقلال سازماني اصلي‌ترين مداخله‌گران مسئله بوده و ابعاد فرهنگي اثرگذار، دارايي‌هاي سازماني، فرآيندهاي درون سازماني و مؤلفه‌هاي سيستمي را بايد در زمره اصلي‌ترين شرايط زمينه‌اي برشمرد.نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه؛ فراموشي سازماني رخدادي با پيامدهاي مثبت و منفي است و براي اصلاح پيامدهاي منفي و تقويت پيامدهاي مثبت نيازمند كاربست راهبردهاي كوتاه‌مدت و بلندمدت هستيم.