خودكارآمدي و رابطه آن با عملكرد كارآفرينان ايراني با نقش پيچيدگي هدف و ويژگي خودكنترلي

زمينه و هدف: توسعه عملكرد كارآفرينان جزء اهداف و برنامه‌هاي اصلي بسياري از سازمان‌هاي بين‌المللي، كشورهاست. عملكرد كارآفرينان تحت تأثير عوامل مختلفي است. برخي پژوهش‌گران از عواملي هم‌چون پيچيدگي هدف، خودكارآمدي و خودكنترلي ياد كرده‌اند كه تأثير مهمي بر عملكرد كارآفرينان مي‌گذارد. از اين‌رو پژوهش حاضر با هدف، بررسي رابطه بين خودكارآمدي با عملكرد كارآفرينان با در نظر گرفتن متغيرهاي پيچيدگي هدف و خودكنترلي در كارآفرينان ايراني صورت گرفته است.روش‌شناسي: اين پژوهش بر اساس هدف كاربردي و از نظر گردآوري داده‌ها توصيفيپيمايشي است. جامعه آماري آن شامل صاحبان كسب‌و‌كار 122 شـركت مستقر در پارك علم‌وفناوري دانشگاه تهران، است. نمونه آماري پژوهش به شيوه سرشماري در نظر گرفته شده است. داده‌هاي پژوهش با استفاده از پرسش‌نامه استاندارد جمع‌آوري شده و تجزيه‌و‌تحليل اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار اسارت پي‌ال‌اس و با مدل‌سازي معادلات ساختاري به روش حداقل مربعات جزئي انجام شده است. يافته‌ها: نتايج تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها نشان داد خودكارآمدي كارآفرينانه با پيچيدگي هدف رابطه دارد و ويژگي خودكنترلي تأثير تعديل‌گري بر اين رابطه دارد. اما پيچيدگي هدف در رابطه بين خودكارآمدي كارآفرينانه و عملكرد كارآفرينان نقشي ايفاء نمي‌كند.نتايج: با نگاهي شناختي به مبحث ويژگي‌هاي رواني و شخصيتي كارآفرينان مانند خودكارآمدي، خودكنترلي و انتخاب اهداف، مشخص مي‌شود تأثير شايان توجهي بر تصميم‌گيري و عملكرد آنان در كسب‌وكار مي‌گذارد و در صورت مساعد بودن و ادراك درست از اين عوامل موجب مي‌شود آن‌ها بتوانند از فرصت‌ها به‌درستي استفاده كنند؛ بنابراين، موجب توسعه يافتن كسب‌وكار و عملكرد آنان مي‌شود.