واكاوي تجارب زيسته زنان از ابتلا به كرونا يك مطالعه پديدارشناسانه

در ماه هاي اخير، در مقياس جهاني پاندمي كوويد 19 امنيت هستي شناختي كنشگران اجتماعي را در ميادين مختلف تهديد مي كند. اين امر باعث ايجاد اضطراب و استرس در گروه هاي مختلف  بالاخص زنان شده است. پژوهش حاضر با هدف فهم تجربه زيسته زنان استان خوزستان از ابتلا به كرونا با رويكرد كيفي و روش پديدارشناسي انجام شده است. به اين منظور با 22 نفر از زنان ساكن استان خوزستان، مصاحبه هايي نيمه ساختاريافته و عميق انجام شد و براي گزينش آن ها روش نمونه گيري هدفمند به كار گرفته شد. پس از تجزيه و تحليل يافته ها 10 مضمون به دست آمد. اين مضامين تجربه زيسته زنان مبتلا به كرونا را در سه سنخ اجتماعي، شغلي، خانوادگي و رواني نمايان مي سازد. استيگما يا داغ ننگ، فاصله گذاري اجتماعي، كرونا هراسي، هراس از مرگ، سوگ ابراز نيافته، فقدان ادراك خطر در سطح شغلي، كيفيت حمايت اجتماعي در سطح خانوادگي احساس وانهادگي، اضطراب و جدايي و در سطح رواني فرسايش سرمايه روان‌شناختي، احساس افسردگي، مثبت انديشي نوعي راهبرد مقابله اي، تحول و بهبود سبك زندگي از مقولات محوري و مشترك زنان  از ابتلا به كرونا در اين مطالعه است.