كيفيت انتقال استعاره‌هاي آيات حجاب در ترجمه‌هاي فارسي بر اساس الگوي ترجمه نيومارك

با توجه به جايگاه ويژه‌ استعاره در افزون‌سازي معنا، فهم معاني ابداع‌شده توسط استعاره و انتقال صحيح آن به زبان ديگر، از ملاك‌هاي مهم يك ترجمه محسوب مي‌شود‌. در اين پژوهش با هدف دستيابي به كيفيت انتقال استعاره‌هاي آيات حجاب، ده ترجمه فارسي آيتي، انصاريان، الهي قمشه‌اي، صلواتي، كاويانپور، موسوي گرمارودي، فولادوند، مشكيني، مكارم شيرازي و معزي مورد بررسي قرار گرفته است. مباحث مربوط به پوشش، گرچه در شش آيه از قرآن مطرح مي‌شود، اما فقط پنج آيه شامل استعاره است. اين تحقيق در گام نخست، استعاره‌ها را بر اساس دو نظريه سنتي و مفهومي مورد تحليل قرار مي‌دهد تا معاني ابداع‌شده از آن‌ها به‌دقت استخراج گردد؛ سپس با انطباق‌سنجي با الگوي نيومارك، درصدد است شيوه صحيح برگرداندن استعارها را به دست آورد. پژوهش حاضر به شيوه‌ توصيفي تحليلي و استنباطي انجام گرفته است. تحليل استعاره بر اساس دو نظريه نيز، زمينه برداشت كامل و صحيح‌تر را فراهم مي‌كند. معاني به‌دست‌آمده بر اساس اين دو نظريه تقريباً شبيه به هم است و اين نتيجه باعث مي‌شود در صحت معاني به‌دست‌آمده اطمينان بيشتري حاصل گردد. بررسي ترجمه‌ها، نشان مي‌دهد كه مترجمان در برگرداندن اين فن، نظام‌مند عمل نكرده و از نظريه‌اي خاص تبعيت ننموده‌اند. از ميان ده مورد بررسي‌شده، ترجمه‌هاي فولادوند، كاويانپور، گرمارودي، مشكيني و معزي در انتقال استعاره دقيق‌تر بوده و بيشتر از شيوه‌ تحت‌اللفظي بهره برده‌اند.