واكاوي مؤلفه هاي صلح در سبك فكري مولانا بر اساس مثنوي

Analysis of the components of peace in Maulana intellectual style based on Masnavi

زمينه و هدف: اگرچه مانند بسياري ديگر از پديده هاي انساني، نميتوان تعريف دقيق و عميقي از عرفان و تصوف ارائه داد، به يك اعتبار مي توان آن را كوششي درجهت ترسيم دنيايي عاري از خشونت و صلح قلمداد كرد؛ خلق عالمي به دور از خشكي و تعصب همراه با نوع دوستي كه همگي از مؤلفه هاي صلح جهاني در عرفان است. صلح بعنوان يكي از بنيادي ترين نيازهاي بشر در طول تاريخ، همواره كانون توجه فيلسوفان، عارفان و انديشمندان بوده است. يكي از شاعران و عارفان ايراني كه در گسترش مفهوم صلح، مدارا، احترام و ارج گذاشتن بر تنوع و اختلاف ميان فرهنگ ها و دوري از تشويش و كشمكش نقش برجسته اي را ايفا ميكند، مولانا جلال‌الدّين محمد بلخي است. انديشه هاي صلح‌آميز مولانا و جان تازه و ناب كلام وي را در اين خصوص مي توان تعبير كرد. روش مطالعه: نگارندگان در اين مقاله با تكيه بر روش توصيفي-تحليلي قصد دارند از ميان انديشه هاي گوناگون مولانا كه در اثر گرانسنگ وي «مثنوي‌معنوي» بيان گرديده است، صلح‌طلبي اين شاعر و عارف را استخراج نمايند و پس از ذكر شواهد با تكيه بر مثنوي مولوي تصحيح رينولد نيكلسون، به توصيف و تحليل داده ها و ارائۀ نتايج بپردازند. يافته ها: عارفي چون مولانا بخوبي به آفات و بحرانهاي روح و روان بشر در قالب آموزه هاي جهاني پرداخته است و مهمترين مؤلفه هاي اين صلح با هستي كائنات را در قالب كلام شيوا و رساي خويش بيان نموده است. در واقع رسيدن به صلح، موانع و چالش هاي آن از جمله دغدغه هاي ذهني انديشۀ صلح‌طلب مولاناست. نتيجه گيري: جلوه هاي هستي‌شناسي صلح مولانا با كائنات از آشتي، تناسب و سازگاري اضداد موجود در عالم شروع ميشود و به صلح با خداوند كه كاملترين نوع صلح است ختم ميگردد. نتايج اين پژوهش كه به شيوۀ توصيفي-تحليلي بر مبناي داده هاي كتابخانه اي صورت گرفته است نشان ميدهد كه صلح با طبيعت، خود، ديگران و خدا چهار ركن اساسي صلح از منظري جهان شمول و كلي در سبك فكري مولانا در مثنوي مطرح شده است و مركزيت اين صلح از نظر مولانا عشق است.

BACKGROUND an‎d OBJECTIVES: Although, like many other human phenomena, a precise and in-depth definition of mysticism and Sufism cannot be provided, in one sense it can be considered an attempt to depict a world free of violence and peace; Creating a world free from drought and bigotry with altruism, all of which are components of world peace in mysticism. Peace, as one of the most fundamental human needs throughout history, has always been the focus of philosophers, mystics and thinkers. One of the Iranian poets and mystics who plays a prominent role in spreading the concept of peace, tolerance, respect and reverence for diversity and differences between cultures and avoiding anxiety and conflict is Maulana Jalaluddin Mohammad Balkhi. Maulana peaceful thoughts and the fresh and pure life of his words can be interpreted in this regard. METHODOLOGY: The authors of this article, relying on the descriptive-analytical method, intend to extract the peace of this poet and mystic from among the various ideas of Maulana, which is expressed as "Masnavi-Manavi" due to his precious work, and after mentioning the evidence, relying on Masnavi. Rumi corrected Reynold Nicholson to describe and analyze the data and present the results. FINDINGS: A mystic such as Maulana has dealt well with the plagues and crises of the human soul and psyche in the form of universal teachings and has expressed the most important components of this peace with the existence of the universe in the form of his eloquent words. In fact, achieving peace, its obstacles and challenges are among the mental concerns of Maulana's peace-loving thought. CONCLUSION: The ontological manifestations of Maulana peace with the universe begin with the reconciliation, proportion and harmony of the opposites in the universe and end with peace with God, which is the most perfect kind of peace. The results of this research, which has been done in a descriptive-analytical manner based on library data, show that peace with nature, self, others and God are the four basic elements of peace from a universal and general perspective in Maulana style of thought in Masnavi. According to Rumi, peace is love.