سير تطور تساهل سياسي در قانون اساسي افغانستان و نقش آن در تأمين حقوق شيعيان

حقوق شيعيان افغانستان به‌عنوان بخش قابل‌توجهي از شهروندان اين سرزمين با ويژگي‌هاي هويتي و فرهنگي خاص، همواره در طول تاريخ ناديده گرفته شده و تنها در دوره اخير پس از تدوين قانون اساسي جديد در سال 1382 شمسي روزنه‌اي فراروي اين اقليت قومي و مذهبي گشوده شده است. پرسش جستار حاضر آن است كه تساهل سياسي در قانون اساسي جديد افغانستان، در مقايسه با قوانين اساسي گذشته اين كشور، به چه ميزان گنجانده و رعايت شده و هچنين چه نقشي در تأمين حقوق شيعيان ايفا كرده است؟ در پاسخ به اين پرسش، فرضيه‌ي اين نوشتارآن است كه قانون اساسي جديد افغانستان داراي ظرفيت‌هاي نظري قابل‌توجهي در زمينه تساهل سياسي مي‌باشد و با واكاوي در مواد گوناگون اين قانون نشان مي‌دهد كه به لحاظ نظري ظرفيت كشف و استخراج حقوق اقليت شيعيان نيز در آن وجود دارد. اين نوشتار عهده‌دار تبيين و تحليل وجهِ نظري تساهل سياسي در قانون اساسي جديد و نقش آن در تأمين حقوق شيعيان است. اما با تاسف اجراي اين اصل در عمل در مقايسه با واقعيت موجود فاصله زيادي دارد كه لازم است مقتضيات، موانع و راهكارهاي عمليِ تأمين حقوق شيعيان به شكل جداگانه و در پژوهشي مستقل بررسي شود.

no abstract