آلودگي صوتي و تحليل رگرسيوني تراز صدا در حمل و نقل ريلي (مطالعه موردي: شهر تهران)

Noise Pollution and Regression Analysis of Sound Level in Rail Transportation (Case Study: Tehran)

زمينه و هدف: آلودگي صوتي در سيستم هاي حمل و نقل شهري يكي از مخاطراتي است كه همواره مي‌تواند سلامت مسافرين را به خطر بياندازد و بر ميزان استفاده آنها از حمل و نقل عمومي تاثير بگذارد. روش: آلودگي صوتي در سكو ايستگاه ها، واگن هاي مسافربري و همين طور واگن راهبر قطار مورد ارزيابي قرار گرفت. توجه به داده هاي تراز صوتي ايستگاه ها و داده هاي برداشت شده، مدل سازي با استفاده از مدل خطي رگرسيوني پرداخته شد. با استفاده از آناليز همبستگي تاثير عوامل مختلف بر شاخص آلودگي صدا مورد بررسي و تحقيق قرار گرفت. يافته‌ها: شاخص تراز معادل صدا در يك دوره زماني معين Leq در ايستگاه نواب بيشتر از 3 ايستگاه ديگر مي باشد كه فرض اوليه در خصوص نرخ آلودگي صوتي به دليل تجمع زياد مسافرين بيشتر ميباشد تحقق يافته است. همچينين ميدان صنعت آرام ترين ايستگاه در بين ايستگاه هاي مورد مطالعه بود. تراز معادل صدا در يك دوره زماني معين Leq در ايستگاه نواب 83 و ميدان صنعت 77 برداشت شد، كه اين موضوع فرض اوليه ديگر در خصوص آلودگي هاي ثبت شده زيست محيطي و عدم نظارت دقيق، است. تتيجه‌گيري: حد مجاز آلودگي صوتي (65 دسي‌بل) در اكثر نقاط اندازه گيري شده بالاتر بوده است را محقق كرده بطوري كه در ايستگاه ميدان صنعت كه آرامترين ايستگاه در زمان ورود تا خروج قطار بوده است و تراز معادل صدا برابر 77 دسي‌بل برداشت شده است از حد استاندارد بالاتر بوده است.

Noise pollution in urban transportation systems is one of the hazards that can always endanger the health of passengers and affect their use of public transportation. Noise pollution was assessed on station platforms, passenger cars as well as train wagons. According to the sound level data of the stations and the collected data, the modeling was done using a regression linear model. Using correlation analysis, the effect of various factors on noise pollution index was investigated. The equivalent noise level index in a certain period of time Leq in Nawab station is more than the other 3 stations that the initial assumption about the noise pollution rate is higher due to the large number of passengers. Also Sanat Square was the quietest station among the studied stations. The equivalent sound level was picked up at a certain point in Leq at Nawab Station 83 and Sanat Square 77, which is another initial assumption about the recorded environmental pollution and lack of close monitoring. The permissible noise pollution limit (65 decibels) has been higher in most of the measured points, so that in Maidan Sanat station, which was the quietest station at the time of train arrival and departure, the equivalent sound level of 77 decibels was collected, Has been above the standard.