تأثير و نقش دولت در ديرش سهام در بورس اوراق بهادار تهران

State’s regulatory role in implied equity duration of Tehran Stock Exchange

در سال‌هاي اخير مفهوم ديرش سهام به عنوان يك سنجه ريسك براي توضيح بازده انتظاري در مدل‌هاي قيمت‌گذاري دارايي سرمايه‌اي معرفي شده است؛ تحقيقات تجربي نشان مي‌دهند ساختار زماني بازده سهام، نزولي است در حاليكه با افزايش ديرش و به دليل افزايش ريسك‌هاي مترتب بر سرمايه‌گذاري‌هاي انجام شده طي زمان، انتظار بر افزايش بازده است. در اين تحقيق با استفاده از فرمول ديچاو براي محاسبۀ ديرش سهام، مقادير ديرش را براي نمونه‌اي از شركت‌هاي بورس اوراق بهادار تهران طي دوره 1387 تا 1397 محاسبه كرده و مجموعۀ نمادهاي مورد بررسي به چهار سبد بر حسب ديرش تقسيم گرديد. مقايسۀ ميانگين ديرش و بازده چهار سبد نشان مي‌دهد كه ساختار زماني بازده سهام در ايران نيز نزولي است؛ موارد مختلفي براي توضيح اين رفتار ارائه شده است و در اين تحقيق به نقش دولت در قيمت‌گذاري محصول شركت‌ها، به عنوان يك عامل مؤثر و معنادار در عدم كارايي بورس اوراق بهادار پرداخته شده است. نتايج نشان مي‌دهد سركوب بيشتر قيمت محصول بنگاه توليدي توسط نظام قيمت‌گذاري دولتي، با ارزش گذاري بالاتر قيمت سهام شركت در بازار و در نتيجه ميانگين بازده كمتر سهم رابطۀ مستقيم دارد. لذا فروش سهام شركت‌هاي با بيشترين سركوب قيمت محصول (شركت‌هاي با ديرش بيشتر) و خريد سهام شركت‌هاي با كمترين سركوب قيمت محصول (شركت‌هاي با ديرش كمتر)، به عنوان يك استراتژي سرمايه‌گذاري مطرح مي‌شود.

Implied equity duration has been developed in recent years as a risk measure in capital asset pricing models to explain expected returns. Empirical studies indicate a downwards-sloping pattern in the term structure of equity returns; nevertheless, longer duration implies higher expected returns mostly because longer investment horizon is positively associated with more risks. In this research we employ Dechow’s formula to calculate implied equity duration of a sample of firms listed on Tehran stock exchange from 2008 to 2018. The sample is divided into four portfolios sorted in terms of duration. The results indicate a downwards sloping terms structure of equity return. In the literature a number of reasons are proposed to explain this pattern; we refer to the state’s regulation in the pricing of firm’s products or services. According to the results the more regulatory interference in the pricing of firms’ products and services, the higher stock valuation and the less expected returns; thus our proposed investment strategy is to take short position in the stocks with the most price suppression of the products (high duration stocks) and to take long positions in the stocks with the least price suppression of the products (low duration stocks).