تحليل نگرش جامعۀ محلي نسبت به اثرات گردشگري (مطالعۀ موردي: محلۀ نقش جهان شهر اصفهان)

An Analysis of Local Community’s Attitude toward Effects of Tourism (Case study: Naqsh-e Jahan Neighborhood, Isfahan city)

تبيين موضوع شناخت نگرش جامعه محلي در رابطه با توسعه گردشگري گامي مهم در توسعه گردشگري پايدار محسوب مي شود. لذا ارزيابي نگرش جامعه محلي در مورد توسعه گردشگري جهت برنامه ريزي مطلوب براي آينده ضروري است. هدف تحقيق حاضر تحليل نگرش ساكنان محله تاريخي- گردشگري نقش جهان در شهر اصفهان نسبت به گردشگري، و ارايه راهكارهاي مناسب جهت افزايش رضايت ساكنان محله نسبت به توسعه گردشگري مي باشد. روش روش تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي_تحليلي است و براي گردآوري داده ها از ابزار پرسشنامه (براي سنجش نگرش) و مصاحبه (ارايه راهكار) استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق ساكنان محله نقش جهان مي باشند كه براساس تعداد ساكنان محله و با فرمول كوكران 366 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، و ديدگاه آنها نسبت به گردشگري ارزيابي شد. از اين تعداد 60 نفر براي انجام مصاحبه و ارايه راهكار مشاركت كردند. براي تجزيه و تحليل داده هاي حاصل از پرسشنامه از روش هاي آماري تي تك نمونه​اي و تحليل عاملي و براي ارايه راهكار از روش تحليل محتوا استفاده شد. يافته ها نتايج نشان مي دهد از ديدگاه جامعه محلي در محله نقش جهان اثرات مثبت گردشگري بيش از منفي بوده و جامعه ميزبان نسبت به گردشگري رضايت نسبي دارند. بيشترين تاثير مثبت بر حوزه هاي زيباسازي فضاي شهري و فرصت اشتغال و تاثير منفي در حوزه ازدحام جمعيت ارزيابي شد. از تحليل مصاحبه 28 راهكار قابل عملياتي در قالب 7 مقوله شامل توسعه ظرفيت هاي شغلي، جذب سرمايه، برنامه ريزي مشاركتي، تقويت تعامل جامعه ميزبان و مهمان، فرهنگ سازي، تقويت امنيت شهري و تقويت زيرساخت هاي محله براي افزايش رضايتمندي جامعه محلي بدست آمد. نتايج تسري منافع حاصل از گردشگري به كل محله، هم باعث ايجاد رضايتمندي جامعه محلي نسبت به گردشگري خواهد شد و هم با ارايه خدمات مطلوب تر به جامعه مهمان در رضايتمندي نهايي گردشگران، نقش موثري خواهد داشت.

Objective: Understanding the attitude of the local community in relation to tourism development is an important step in the development of sustainable tourism. Therefore, it is necessary to assess the attitude of the local community on tourism development in order to plan properly for the future. The present study aims to investigate and analyze the residents’ attitudes of the Naqsh-e Jahan neighborhood in Isfahan towards tourism. Methods: Descriptive-analytical method was used and information was collected with questionnaire and interview technique. Data analyzed using descriptive and inferential statistical methods, also qualitative research method. Results: The results indicated that local residents welcome the tourism development. Because the tourism development leads to the improvement of economic, social and physical conditions in the neighborhood. But locals are skeptical of some aspects of tourism development, such as crime, and believe that tourism development could lead to some anomalies. Also, based on the analysis of the interview, 28 strategies in 7 categories to increase satisfaction by the local community were obtained, including job capacity development, capital attraction, participatory planning, strengthening the interaction of the host and guest community, culture building, strengthening urban security and strengthening neighborhood infrastructure. Conclusion: The spread of tourism benefits to the whole neighborhood will not only create satisfaction in the local community for tourism, but also with hospitality and providing better services to the guest community will play an effective role in the ultimate satisfaction of tourists.