عنوان مقاله :
مناسبات منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي پهره در هزاره اول پيش ازميلاد براساس يافته‌هاي سفالي
پديد آورندگان :
دهمرده پهلوان، مهدي دانشگاه سيستان و بلوچستان - گروه باستان شناسي، زاهدان، ايران , جوزي، زهره دانشگاه سيستان و بلوچستان - گروه باستان شناسي، زاهدان، ايران
كليدواژه :
گدروزيا , پهره , برهم‌كنش , سفال
چكيده فارسي :
سفال از عمده‌ترين مداركي است كه در تحليل يافته‌هاي باستان‌شناسي كاربرد فراوان دارد. با توجه به تحليل‌هاي صورت گرفته بر روي سفال‌ها مي‌توان به گاه‌نگاري در سايت‌هاي باستاني، چگونگي تحول سازمان‌هاي اجتماعي در جوامع گذشته، بررسي مقايسه‌اي سبك‌هاي تزئيني و همچنين به درك روابط فرهنگي و تجاري جوامع باستان دست يافت. منطقه پهره در نواحي داخلي بلوچستان قرار گرفته است كه جغرافيانگاران يوناني از آن به عنوان گدروزيا ياد كرده‌اند. در بررسي‌هاي باستان‌شناختي از اين منطقه تعداد بسياري محوطه باستاني شناسايي شده است. در اين پژوهش هدف اصلي تحليل ويژگي‌هاي سفالي دوران تاريخي و درك چگونگي برهم‌كنش‌هاي فرهنگي اين منطقه است. در اين نوشتار تلاش شده است به اين پرسش پاسخ دهد كه ويژگي‌هاي شاخص سفال بلوچستان داخلي در هزاره‌ي اول پيش از ميلاد چگونه بوده است و تعاملات فرهنگي اين حوزه با مناطق همجوار و خارج از مرزهاي سياسي ايران در دوارن تاريخي با كدام مناطق است؟ پژوهش حاضر بر پايه مطالعات ميداني و كتابخانه‌اي صورت گرفت است و با رويكرد توصيفي - تحليلي تلاش دارد به تبيين يافته‌هاي سفالي در حوزه پهره بپردازد. تجزيه و تحليل آماري سفال‌ها و مقايسه نمونه‌هاي شاخص مركز بلوچستان ايران با مناطق همجوار نشان داد كه بخش‌هاي داخلي پهره ارتباطات درون منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي گسترده‌اي با محوطه‌هاي واقع شده در جنوب شرق ايران همچون تپه گوري، قلعه سام، تپه يحيي، سرآسياب و محوطه‌هاي واقع در افغانستان از جمله نادعلي، شمشيرغار و محوطه‌هاي واقع در پاكستان از جمله محوطه چارسدا داشته است.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
جستارهاي باستان شناسي ايران پيش از اسلام
