پژوهشي بر چگونگي شكل گرفتن شهرك‌هاي ساساني ، با تكيه‌بر رهيافت باستان‌شناسي لندسكيپ(مطالعه موردي: كلار، قصرشيرين، گيلانغرب)

محيط كالبدي متشكل از انتظام توده و فضاست، چگونگي چيدمان توده و فضا بخش مهمي از مطالعات ريخت‌شناسي را انجام مي‌دهد. ترتيب قرار گرفتن عناصر فضايي و نحوه‌ي ارتباط آن‌ها در چارچوب محورهاي ارتباطي در حوزه‌ي معين جغرافيايي در رابطه باهمديگر، ساختار فضايي يا نظام محيطي يك شهر را شكل مي‌دهد. به همين منظور لازم است با رهيافت باستان‌شناسي لندسكيپ بسياري از فضاها و محوطه‌ها مطالعه شود، دراين‌بين استفاده از فنون سنجش‌ازدور به‌طور چشم‌گيري در مطالعات باستان‌شناسي لندسكيپ مؤثر است. در اين مقاله سعي شده با تمركز بر عوامل جغرافيايي و جاذبه‌هاي لندسكيپ اعم از توانايي‌هاي بالقوه تجاري كه همان جاده تجاري خراسان مي‌باشد و كشاورزي والمان هاي آن بررسي شود.اين بررسي در يك منطقه و دلايلي كه باعث توزيع جمعيتي مي‌شود و بالعكس تأثيراتي كه جمعيت براي ارتزاق بر لندسكپ مي‌گذارد. با تأكيد بر محوطه‌هايي در غرب ايران و شرق عراق كنوني ، پاسخي براي چرايي الگوي پراكنش فضاهاي معماري بامطالعه ويژه محوطه هاي مذكور با تاكيد بر سياست‌هاي اقتصادي و جامعه شناختي دوران ساساني با پراكنش و ساختار فضايي مشابه در ايران ( قصر شيرين و گيلان غرب) عراق ( كلار) به چرايي و چگونگي ايجاد الگويي خاص با كاربري‌هاي حاكميتي، مذهبي و نظامي و تكرار آن در منطقه بپردازد. درنهايت عامل كشاورزي و تجارت باعث ايجاد شهرك‌ها و كلوني‌هايي در منطقه، شده‌اند و در نهايت به اين پرسش پاسخ مي‌دهد كه پراكنش آثار معماري معلول برنامه گسترش كشاورزي و آبياري هدفمند و داراي ساختار نظام مند در دوران ساساني بوده است.

no abstract