نقش توجه متمركز و توجه توزيع‌شده در تجربه زيبايي‌شناختي

مقدمه: اين مقاله در پي آن است تا با تكيه بر پژوهش ‌هاي معاصر در حوزه‌هاي علوم شناختي و فلسفه ذهن معاصر نظريه‌اي براي توضيح چگونگي ادراك زيبايي ‌شناختي تصاوير ارائه كند. از منظر فلسفي، چنين نظريه‌ه اي را مي‌توان براي تبيين ساير جنبه‌هاي هنري، معنايي يا اجتماعي تصوير نيز به كار گرفت اما در اين مقاله كوشش مي ‌شود نشان داده شود كه چگونه مي ‌توان از اين نظريه براي تبيين چگونگي وقوع تجربه زيبايي ‌شناختي در مورد تصاوير استفاده كرد. روش كار: در اين مقاله منابع دست اول و اصلي مورد استفاده قرار گرفته ‌اند و كوشش شده است با استفاده از روش تحليل مفهومي و به كار گيري شيوه متعارف استدلال فلسفي نتايج مورد نظر به دست آيند. يافته ‌ها: پس از معرفي مفاهيم فلسفي لازم براي طرح اين بحث و نيز توضيح مفهوم توجه زيبايي ‌شناختي، نظريه ‌هاي رقيب ديگري كه براي ادراك تصوير وجود دارند به اختصار بررسي مي ‌شوند و علل ناكامي آنها توضيح داده مي ‌شود. به علاوه نشان داده مي ‌شود كه چگونه مي‌توان يكي از مهم ترين ويژگي ‌هاي تجربه زيبايي ‌شناختي كه عاري بودن آن از منفعت عملي است را از طريق اين نظريه ادراك تصوير توضيح داد. مقاله سپس با تفكيك دو شي كاملاً متمايز از يكديگر هنگام ادراك تصويررويه تصوير به عنوان يك شيء دوبعدي و شيء سه بعدي تصوير شده درون تصوير روايتي از چگونگي رابطه اين دو شيء هنگام ادراك تصوير به دست مي دهد. نتيجه‌ گيري: نتيجه مقاله توصيه‌ه اي است كه با استفاده از اين نظريه مي‌توان به افراد غيرمتخصص در هنر ارائه كرد براي اين كه بتوانند جنبه زيبايي ‌شناختي تصاوير غيرواقع ‌نما را بهتر درك كنند.