تحليلي بر جايگاه اجتماعي زنان روستايي دوره ايلخاني براساس نقش مايه سنگ‌مزارات گورستان روستاي هاس

هدف پژوهش حاضر تحليلي بر جايگاه اجتماعي زنان روستايي دوره ايلخاني براساس نقش مايه سنگ مزارات گورستان روستاي هاس  مي باشد. جهت انجام اين پژوهش تعداد 200 سنگ مزار سالم  بود كه به روش نمونه گيري غير احتمالي تعداد  20 نمونه  سنگ مزاراتي كه داراي بيشترين اطلاعات در خصوص حرفه زنان بوده اند، در اين پژوهش انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. اين پژوهش از نوع هدف، كيفي است و روش انجام آن از نوع توصيفيتحليلي است. جهت دستيابي به داده هاي اين مطالعه، در مرحله اوليه براساس مطالعات ميداني، مستندنگاري هاي لازم از قبيل عكاسي، طراحي و خوانش كتيبه ها و نقوش صورت پذيرفت.   پس از ارائه توصيفات واطلاعات كتابخانه اي به روش تحليلي  داده ها مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه، با ورود مغولان  به ايران، وضعيت زنان دگرگون شد و آنان توانستند آزادانه تر در كنار مردان در امور گوناگون جامعه به ايفاي نقش بپردازند. منابع تاريخي و هم چنين شواهد هنري، جايگاه برجستۀ زنان  درباري (به ويژه خاتون ها) در مناسبات سياسي و اجتماعي را به نمايش گذاشته و در  خصوص زنان روستايي اين دوره، اطلاعاتي در دست نبود. اين در حالي است كه روي سنگ مزارات گورستان هاس، زنان و مردان روستايي به نمايش درآمده اند كه در طول حيات خود، در يك جايگاه اجتماعي هر كدام به يك شغلي مشغول بوده اند و متناسب با حرفه خود جايگاه اجتماعي را كسب مي كرده اند. اين امر از جنس و ابعاد سنگ مزارات، تكنيك هنري، كتيبه ها، نقش مايه ها و هم چنين اشياء روي سنگ مزارت  قابل تشخيص بود. مردان  حرفه هايي مانند كشاورز، دامدار، شكارورز، نوازنده و خدمتكار و زنان ورني بافي را كه در اقتصاد معيشتي جامعه آن  دوره نقشي بارز را ايفا نموده اند از جايگاهي هم پاي مردان برخوردار بوده اند.