جامعه‌پذيري فرهنگي و هويت قومي پايدار (مورد مطالعه: گروه‌هاي قومي اسفراين)

مقالۀ حاضر مطالعه‌اي تجربي در باب رابطۀ جامعه‌پذيري فرهنگي و هويت قومي پايدار در بين چهار گروه قومي (كرمانج، ترك، تات و بربر) است. جامعه‌پذيري فرهنگي فرايندي است كه در آن افراد يك گروه قومي، ارزش‌ها، سنت‌ها و معاني مرتبط با فرهنگ خود را مي‌آموزند. در تحقيقاتي كه به هويت قومي در ايران پرداخته‌اند، كمتر به رابطۀ ميان جامعه‌پذيري فرهنگي و هويت قومي توجه شده است. بررسي اين رابطه مي‌تواند جايگاه موقعيتي و وضعيتي گروه‌هاي قومي را نشان دهد. براي جمع‌آوري اطلاعات، از روش پيمايش با ابزار پرسشنامه استفاده شد. داده‌هاي مورد نياز پژوهش، از ميان چهار گروه قومي كرمانج، ترك، تات و بربر جمع‌آوري شد كه 386 نفر از آن‌ها گروه سني 1830 سال بودند. در اين مرحله از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي و تصادفي ساده استفاده كرديم. نتايج نشان‌دهنده‌ آن بود كه گروه‌هاي قومي شهرستان اسفراين تحت تأثير عوامل جامعه‌پذيري فرهنگي، هويت قومي‌شان را استمرار مي‌بخشند. البته گروه‌هاي قومي پايداري و هويت قومي با هم متفاوت هستند؛ براي مثال، گروه قومي كرمانج در مقايسه با گروه‌هاي ديگر قومي از پايداري هويت قومي بيشتري برخوردارند. اين پايداري را مي‌توان در بازنمايي‌هاي عناصر فرهنگي نظير موسيقي، زبان، لباس و غيره مشاهده كرد. يافته‌ها بيانگر آن است كه بين عوامل اجتماعي‌شدن نيز تفاوت وجود دارد. آنچه بايد بدان اشاره كرد اين است كه هويت قومي در ميان اين گروه‌هاي قومي، متأثر از جامعه‌پذيري فرهنگي است.