مقايسۀ اثربخشي درمان ‌شناختي-رفتاري و آموزش تمرينات تنفسي ديافراگمي بر علائم پانيك زنان مبتلا به آسم

مقدمه: آسم يك مشكل عمدۀ بهداشتي در اغلب نقاط دنيا است. اين بيماري مزمن تحت تأثير درمان‌هاي روان‌شناختي همچون درمان‌ شناختيرفتاري و برخي آموزش‌ها نظير تمرينات تنفسي ديافراگمي است. هدف از اين مطالعه مقايسۀ اثربخشي درمان شناختيرفتاري و آموزش تمرينات تنفسي ديافراگمي بر علائم پانيك زنان مبتلا به آسم در شهر لاهيجان در سال 1399 بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نيمه‌آزمايشي دوگروهي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه كنترل است. تعداد 60 نفر از زناني كه به كلينيك يا بيمارستان شهر لاهيجان در سال 1399 مراجعه كرده بودند، از طريق نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در سه گروه درمان‌ شناختيرفتاري ، آموزش تمرينات تنفسي ديافراگمي و گروه كنترل قرار گرفتند. پيش از انجام مداخلات، از نمونه‌ها پيش‌آزمون گرفته شد. پس از انجام مداخلات، از نمونه‌ها پس‌آزمون به‌عمل آمد و پيگيري يك ماه بعد انجام شد. ابزار استفاده‌شده پرسش‌نامۀ اختلال پانيك آلباني بود كه در سال 1996، بارلو و زينبارگ طراحي كردند. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS vol.22 و آمار توصيفي شامل ميانگين و واريانس و انحراف استاندارد و آمار استنباطي شامل تحليل واريانس و بنفروني استفاده شد. يافته‌ها: نتايج به‌دست‌آمده از پژوهش نشان داد كه درمان شناختيرفتاري در مرحلۀ پس‌آزمون با ميانگين و انحراف معيار 96/3 ±43/62 و آموزش تمرينات تنفسي ديافراگمي در مرحلۀ پيگيري با ميانگين و انحراف معيار 58/2 ±64/55، بر بهبود علائم پانيك زنان مبتلا به آسم مؤثرتر بوده‌اند (0001/P=0). بحث و نتيجه‌گيري: استفاده از روش‌هايي نظير درمان شناختيرفتاري و تغيير شيوۀ زندگي از قبيل گنجاندن فعاليت بدني منظم در برنامۀ زندگي بيماران آسمي مي‌تواند نقش كمكي در كنترل علائم پانيك آسم داشته باشد.