نقش علائم وقف سجاوندي در فهم قرآن با مطالعه موردي سوره «يس»

علائم وقف سجاوندي شامل علامت وقف لازم (م)، وقف مطلق (ط)، وقف جايز (ج)، وقف قبيح (لا) و وقف مجوّز (ز) است. علاوه بر كاربردهايي كه در تجويد و قرائت قرآن كريم دارند، نقش قابل‌ملاحظه‌اي را در فهم صحيح آيات الهي ايفا مي‌كنند. پژوهش حاضر درصدد است با اتخاذ روش توصيفي- تحليلي، نقش علائم وقوف سجاوندي را در سوره «يس» كه سوره‌هاي مكي و مشتمل بر آموزه‌هاي متنوعي همچون اصول سه‌گانه ديني اسلام يعني توحيد، معاد و نبوت است، بر فهم قرآن كريم موردبررسي و واكاوي قرار دهد. بررسي‌ها نشان مي‌دهد انواع نشانه‌هاي وقف و ابتدا در اين سوره با هدفي خاص، آيات اين سوره را به گزاره‌هايي تقسيم‌بندي كرده است كه ملاحظه اين علائم، مي‌تواند به فهم صحيح آيات قرآن كريم، توجه شاياني نمايد. به‌عنوان‌مثال با عدم رعايت وقف لازم در آيه 76 اين سوره، مفهومي كفرآميز از آيه برداشت مي‌شود و يا با وقف نمودن بر آياتي از سوره «يس» كه در آن‌ها از علامت وقف «لا» يا وقف قبيح استفاده شده، مقصودي ناقص از كلام خداوند متعال برداشت مي‌شود كه به فهم نادرست منجر مي‌گردد