نقش اضطراب دچارشدن به بيماري كوويد 19 بر سلامت روان و كيفيت زندگي با ميانجيگري اميدواري

ويروس كرونا تأثير گسترده‌اي بر ابعاد اقتصادي، اجتماعي، ارتباطات، محيط و زندگي شخصي انسان‌ها داشته است. درك دقيق اين تأثيرات گسترده و طرح‌ريزي مداخلات مناسب مستلزم مطالعات ميان‌رشته‌اي است؛ ازاين‌رو، مطالعۀ حاضر در راستاي بررسي تأثيرات روانشناختي كرونا ويروس و عوامل محافظت‌كنندۀ روانشناختي در برابر آسيب‌هاي ناشي از آن انجام شد. هدف اين مطالعه، بررسي تأثير اضطراب دچارشدن به ويروس كرونا بر سلامت روان و كيفيت زندگي با ميانجيگري اميدواري در كاربران فضاي مجازي بود. روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي و براي آزمون روابط بين متغيرها از روش مدل‌يابي معادلات ساختاري استفاده شد. ۲۳۰ نفر از كاربران فضاي مجازي به روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند. ابزارهاي به‌كاررفته در اين پژوهش مقياس اضطراب بيماري كرونا، پرسشنامۀ سلامت روان، پرسشنامۀ كيفيت زندگي و مقياس اميدواري بودند. يافته‌هاي پژوهش نشان دادند اضطراب كرونا بر سلامت روان و كيفيت زندگي تأثير منفي معنادار دارد و اميدواري بر سلامت روان و كيفيت زندگي تأثير مثبت معناداري دارد. همچنين، نقش ميانجي‌گر اميدواري در اضطراب دچارشدن به ويروس كرونا بر سلامت روان و كيفيت زندگي معنادار بود؛ درنتيجه، اميدواري با كاهش اضطراب دچارشدن به ويروس كرونا، سلامت روان و كيفيت زندگي را ارتقا مي‌دهد.