واكاوي شيوه‌هاي به‌‌كارگيري صفحه‌‌نمايش دوم در توليد برنامه‌هاي ورزشي تعاملي تلويزيون

با پر رنگ شدن نقش شبكه‌‌هاي اجتماعي در زندگي روزمره و ورود آن‌‌ها به جريان اصلي رسانه‌‌اي دنيا، رسانه‌‌هاي سنتي توليدات خود را متحول كردند و شبكه‌‌هاي اجتماعي را به عنوان رقيب قدرتمند پذيرفتند و درنتيجه، مخاطبان منفعل ديروز به كاربران فعال امروز تبديل شدند. باتوجه ‌‌به اينكه برنامه‌‌هاي ورزشي بخش عظيمي از محبوبيت و توليدات تلويزيوني را به خود اختصاص داده است، هدف اين پژوهش واكاوي شيوه‌‌هايي است كه برنامه‌‌ساز مي‌‌تواند با استفاده از ظرفيت‌‌هاي صفحه‌‌نمايش دوم، آن‌‌ها را به‌‌كار گرفته و باعث شكل‌‌گيري تعامل دوسويه بيننده با برنامه ورزشي تلويزيون شود تا نبود فناوري تلويزيون تعاملي در ايران را پوشش دهد. صفحه‌نمايش دوم به‌عنوان يك وسيله جانبي (رايانه، موبايل يا تبلت) به‌منظور همراهي با صفحه اول (تلويزيون)، جهت ايجاد ارتباط با صفحه اول ظهور پيدا كرد. پژوهش حاضر، با تكيه بر نظريۀ هم‌‌گرايي رسانه‌‌اي و به روش تحليل محتواي كيفي و مطالعه اسنادي مقوله‌‌هاي اساسي را استخراج كرده و سپس پنج قسمت از پنج عنوان برنامه ورزشي تلويزيوني (نود، ورزش و مردم، باشگاه، فوتبال 120 و گزارش ورزشي) را مورد تحليل و مطالعه قرار داده است. يافته‌‌هاي پژوهش نشان مي‌‌دهد كه صفحه‌‌نمايش دوم مي‌‌تواند مخاطبان را به خالق محتوا تبديل كرده و توانايي آن‌‌ها را به بيش از يك اظهارنظر‌‌كننده ارتقا دهد و برنامه‌‌ساز ورزشي با پياده‌‌سازي امكانات تعامل با بيننده، از داده‌‌هاي ورزشي و فعاليت‌‌هاي اجتماعي آن‌‌ها فراتر رفته و از انگيزه و اطلاعات بينندگان/كاربران، براي توليد قالب‌‌هاي مختلف برنا‌‌مه‌‌سازي تعاملي در تلويزيون استفاده ‌‌كند تا زمينۀ تعامل و بيان ديدگاه‌‌هاي مخاطبين بيشتر از هر وقت ديگر مساعد شود.