تحريم‌ها و حضور منطقه‌اي ايران؛ نگرش‌سنجي نخبگان ايراني

چهار دهه محدوديت‌هاي مالي و تجاري غرب عليه ايران، طي موافقت‌نامه برجام ظاهراً به پايان رسيد؛ اما دولت آمريكا به بهانه كنش منطقه‌اي ايران كه بنا به اقتضائات واقع‌گرايانه براي تأمين امنيت در منطقه پيراموني خويش بوده است، از اين موافقت‌نامه امضا شده بين‌المللي خارج و تحريم‌هاي غيرقانوني را بار ديگر عليه ايران اعمال داشت. صرف‌نظر از اهداف كشورهاي تحريم‌كننده ايران، بررسي و شناخت نتايج و پيامدهاي اين تنگناهاي مالي و تجاري بسيار لازم و بايسته است؛ چه شناخت ميداني و آماري اين تأثيرات و چه شناخت ديدگاه‌ها و نگرش‌هاي جامعه تحريم شده، اعم از توده مردم و يا سرامدان و برخورداران از دانش و منصب اجرايي. ما در اين پژوهش به سنجش نگرش نخبگان دانشگاهي و نيز نخبگان اجرايي كشورمان درباره پيامدهاي تحريم در عرصه سياست خارجي ايران و همچنين پيوند اين تحريم‌ها با كنش و حضور منطقه‌اي ايران خواهيم پرداخت. روش گردآوري داده‌ها پرسش‌نامه محقق‌ ساخته است، ضمن تحليل آماري داده‌هاي به‌دست آمده تحقيق، به توصيف نوواقع‌گرايانه اين نگرش‌سنجي خواهيم پرداخت. به‌عبارت ديگر، داده‌هاي آماري به‌دست آمده با نرم‌افزارهاي SPSS24 و Smart PLS3 تحليل آماري خواهند شد تا به بررسي گزاره‌هايي كه به‌مثابه فرضيه‌هاي پژوهش تدوين شده پرداخته شود؛ همچنين سنجشي مقايسه‌اي ميان ديدگاه و نگرش دو دسته از جامعه آماري پژوهش (نخبگان دانشگاهي و نخبگان اجرايي) خواهيم داشت؛ و سپس براساس نتايج حاصل از‌منظر اقتضائات واقع‌گرايانه به تحليل حضور و نفوذ ايران در منطقه غرب آسيا خواهيم پرداخت.