بررسي فراواني بيماري هاي سيستميك و عوامل مرتبط در مراجعين به بخش بيماري هاي دهان و فك و صورت دانشكده دندانپزشكي دانشگاه آزاد اسلامي تهران بين سالهاي 99-1396

سابقه و هدف: با توجه به شيوع نسبتاً زياد بيماريهاي سيستميك ، اهميت اين بيماريها در مديريت بيمار ، برنامه ريزي درماني و نتايج درمان ؛ همچنين اختلاف در ميزان بروز بيماري هاي گزارش شده و تغيير در فراواني بيماريها در طول زمان ، پژوهش حاضر با هدف تعيين فراواني بيماري هاي سيستميك و عوامل مرتبط در مراجعين به بخش بيماري هاي دهان و فك وصورت دانشكده دندانپزشكي دانشگاه آزاداسلامي تهران بين سالهاي 99-1396 صورت گرفت . مواد و روشها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي و گذشته نگر،1699 پرونده به صورت تصادفي انتخاب شد و مورد بررسي قرار گرفت. عوامل مرتبط شامل سن، جنس، محل تولد، وضعيت تاهل، شغل، بارداري، مصرف دخانيات؛ مصرف دارو ، سابقه بستري در بيمارستان ؛ سابقه بيماري خاص در اقوام درجه يك و نوع بيماري هاي سيستميك از پرونده ها استخراج و ثبت شد. بيماران از نظر متغير هاي مذكور طبقه بندي شده و فراواني هر طبقه محاسبه شد. آزمونهاي اماري chi2، Anovabinary logestic regression جهت تحليل يافته ها استفاده شد. يافته ها: از 1699بيمار مراجعه كننده، بيماري هاي سيستميك در 717 نفر (42/2 درصد) گزارش شد. شايع ترين بيماري هاي سيستميك به ترتيب فشار خون (19/1 %)، ديابت (14/4%)، بيماري هاي گوارشي (10/7%) و كم شيوع ترين به ترتيب تب روماتيسمي، سابقه شيمي درماني و راديوتراپي و اندوكارديت باكتريال مي باشند. بين سن(0/0001 P)، وضعيت تاهل، مصرف دارو، مصرف سيگار، سابقه بستري در بيمارستان با بروز بيماري سيسمتيك ارتباط معنادار وجود داشت (0/0001 P) بين بيماري سيستمتيك و سابقه بيماري در اقدام درجه 1 ارتباط معنادار وجود داشت. (0/003 P) نتيجه گيري: به نظر مي رسد حدود نيمي از مراجعين به دانشكده دندانپزشكي دچاربيماري سيستميك مي باشند.اين امر بر اهميت اخذ تاريخچه صحيح و دقيق جهت ارائه كم خطر ترين و مناسب ترين درمان دندانپزشكي براي بيماران تاكيد مينمايد.