بررسي ميزان آگاهي دانشجويان سال آخر رشته دندانپزشكي دانشگاه آزاد اسلامي تهران در مورد اصول اخلاق حرفه اي در سال 1399

سابقه و هدف: دوره دانشجويي بهترين زمان براي يادگيري اصول اخلاق حرفه اي و مهارت به كار بستن آن است كه نتيجه آن برقراري ارتباط صحيح با بيماران مي باشد. درخصوص ميزان آگاهي دانشجويان دندانپزشكي از اصول اخلاقي مطالعات اندكي صورت گرفته است. اين پژوهش به منظور بررسي ميزان آگاهي دانشجويان سال آخر رشته دندانپزشكي دانشگاه آزاد اسلامي تهران در مورد اصول اخلاق حرفه اي در سال 1399 انجام شد. مواد و روشها: اين مطالعه مقطعي از نوع توصيفي بـوده كـه به روش سرشماري بر روي 150 نفر از دانشجويان ترم 11 و 12 دندانپزشكي با استفاده از پرسشنامه روا و پايا شده و با توجه به اصول اخلاقي ADA انجام شد. در نهايت داده هاي حاصل از پرسشنامه شامل سن، جنس، معدل كل، تعداد واحد گذرانده، و ترم تحصيلي وارد نرم افزار SPSS 24 شده و با استفاده از آزمون هاي Mann U Whitney و Multiple regression analysis مورد تحليل آماري قرار گرفت. يافته ها: در اين مطالعه 150 دانشجو (61 مرد و 89 زن) شركت داشتند. 71 دانشجو (47/4%) در ترم 11 و 79 دانشجو در ترم 12 (52/7%) تحصيلي بودند. ميانگين سني دانشجويان 24/68 سال و ميانگين معدل كل دانشجويان 16/28 بود. پس از تكميل پرسشنامه ها، ميانگين نمره آگاهي از اصول اخلاقي ADA برابر 9/95 (%55/8) بدست آمد. ميانگين نمره آگاهي از اصول اخلاقي در زنان كمي بيشتر از مردان بود كه از لحاظ آماري معني دار نبود. هيچ ارتباط معني داري بين نمره اصول اخلاقي و هيچكدام از متغيرهاي سن، جنسيت، تعداد واحد هاي گذرانده، معدل كل و ترم تحصيلي وجود نداشت. نتيجه گيري: ميزان آگاهي دانشجويان دندانپزشكي نسبت به اصول اخلاق حرفه اي، در حد متوسط مي باشد و اين آگاهي ارتباطي با وضعيت تحصيلي و خصوصيات دموگرافيك آنها ندارد.