مروري بر نقش ميكروRNA ها به‌عنوان نشانگرهاي زيستي در بيماري آلزايمر

ميكروRNA‌ها، مولكول‌هاي RNA كوچك و محافظت‌شده‌اي هستند كه بيان ژن‌ها را پس از رونويسي از راه تجزيه mRNA يا مهار پروتئين‌سازي تنظيم مي‌كنند. عملكرد اين مولكول‌ها براي بسياري از فرايندهاي سلولي از جمله رشد، نمو، تمايز، هومئوستاز، آپوپتوز، پيري و مقاومت به استرس حياتي است. علاوه بر اين، برخي بيماري‌ها از قبيل سرطان و بيماري‌هاي تحليل برنده عصبي از جمله آلزايمر با نقصان ميكروRNA همراه هستند. ميكروRNA‌ها در مايعات بيولوژيكي بسيار پايدار هستند، در مغز به وفور يافت مي‌شوند و بر فرايندهاي دخيل در شروع و پيشرفت آلزايمر اثر تنظيمي دارند. در حال حاضر، تشخيص زود هنگام آلزايمر به‌عنوان شايع‌ترين بيماري زوال عقل، به راحتي امكان‌پذير نيست. با يافتن نشانگرهاي زيستي قابل اعتماد و داراي حساسيت بالا به ويژه در مراحل ابتدايي بيماري، مداخلات براي كسب نتيجه باليني بهتر در زمان بهينه‌تر انجام خواهد شد. از اين‌رو، ميكروRNA‌ها، پتانسيل بزرگي به عنوان نشانگرهاي زيستي تشخيصي و پيش‌آگهي‌دهنده دارند. در عين حال، تعديل آن‌ها مي‌تواند يك استراتژي درماني بالقوه در برابر بيماري آلزايمر باشد. هدف از اين مطالعه مروري، تشريح ميكروRNA‌ها، زيست‌زايي و نقش آن‌ها در بيماري‌زايي آلزايمر و بررسي اهميت اين مولكول‌ها در نقش نشانگرهاي زيستي تشخيصي است