موسيقي عامه‌پسند مستقل و فرهنگ غالب؛ سوژه اجتماعي در مضامين آثار اميرحسين مقصودلو (تتلو) در دهه‌ نود

Independent Popular Music and Dominant Culture; The Social Subject in the Themes of Amir Hossein Maghsoudloo’s (Tataloo) Works in 2020s

اين مقاله به رابطۀ موسيقي عامه پسند مستقل و فرهنگ غالب مي پردازد. اميرحسين مقصودلو، ملقب به تتلو، خوانندۀ مشهور، مورد مطالعۀ اين پژوهش است. اين مقاله به مطالعۀ محتواي آثار تتلو به عنوان يك خوانندۀ موسيقي عامه پسند در دهۀ 1390 شمسي مي پردازد. سؤالي كه در اين تحقيق مطرح مي شود اين است كه آيا اين محتوا بازتاب دهندۀ سوژۀ برآمده از دل سياست هاي نئوليبرالي مورد مناقشۀ چند دهۀ گذشته بين صاحب نظران است يا خير. اين پژوهش با روش تحليل مضمون، ده اثر از اين خواننده را كه از آن ها استقبال بيشتري شده است، بررسي مي كند. نتيجۀ اين بررسي، حوزه هايي را مشخص مي كند كه بخشي از آن ها شامل مضمون هايي هستند كه همسو با فرهنگ غالب و بخش ديگر، در تقابل با آن قرار مي گيرند. از دل چنين تطبيق و تقابلي سوژه اي سرگردان و آشفته برمي آيد كه هم مورد مذمت جامعه و فرهنگ و ايدئولوژي غالب و هم مورد عتاب منتقدان آن ها واقع مي شود.

This article discusses the relationship between Iranian independent popular music and dominant culture. It discusses how Amir Hossein Maqsoudloo, nicknamed Tataloo, as a famous Iranian artist in 2010s, describes subjectivities in his works and whether this description reflects a neoliberalist subjectivity or not. Since there are controversies among sociologists about whether neoliberal policies are detectable in Iranian socio-economic structures, we analyze the themes of Tataloo’s 10 most listened tracks, which reveal two distinct themes, one compromising the dominant culture and the other contradicting it. Results show that Tataloo himself and the subjectivities he represents are both turbulent and condemned and rebuked by society, the government, and its critics.