اثر مورين بر بيان ژن‌هاي كوروم سنسينگ در سودوموناس آئروژينوزا جدا شده از زخم سوختگي

زمينه و هدف: سودوموناس آئروژينوزا پاتوژني فرصت طلب، عامل عمده مرگ و مير در بيماران با ضعف سيستم ايمني است. كوروم سنسينگ يكي از عوامل مهم در بيماريزايي و مقاومت به مواد ضدميكروبي در اين باكتري است. اين مطالعه به منظور تعيين اثر مورين بر بيان ژن‌هاي كوروم سنسينگ در سودوموناس آئروژينوزا جدا شده از زخم سوختگي انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي روي 60 نمونه زخم سوختگي جمع‌آوري شده از بيماران بستري در بيمارستان‌هاي تهران انجام شد. نمونه‌ها با استفاده از روش‌هاي كشت و بيوشيميايي تعيين هويت شد. DNA ايزوله‌ها استخراج شد. سپس با استفاده از روش ميكروبراث دايلوشن خاصيت ضد ميكروبي مورين عليه سودوموناس آئروژينوزا سنجيده شد. همچنين حضور ژن‌هاي اختصاصي كوروم سنسينگ سودموناس آئروژينوزا با استفاده از MultiplexPCR مورد بررسي قرار گرفت. در نهايت با استفاده Real time PCR و روش سايبرگرين در مجاورت مورين كاهش و يا افزايش بيان ژن lasI در باكتري سودوموناس آئروژينوزا بررسي شد. يافته‌ها: با استفاده از روش MultiplexPCR 12 نمونه (20 درصد) باكتري سودوموناس آئروژينوزا جداسازي شدند كه 12 ايزوله (100درصد) حامل ژن lasI ، 12 ايزوله (100درصد) حامل ژن lasR و 3 ايزوله (25 درصد) حامل ژن rhlI بودند. خاصيت ضدميكروبي مورين عليه يك ايزوله سودموناس آئروژينوزا داراي هر سه ژن توليد QS نشان داد كه اين ماده داراي خاصيت ضدميكروبي عليه سودموناس آئروژينوزا بوده و حداقل غلظت مهاري آن 125 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر تعيين شد. غلظت SubMIC مورين در باكتري سودوموناس آئروژينوزا سبب كاهش بيان ژن lasI در سودموناس آئروژينوزا گرديد (P 0.05). نتيجه‌گيري: مورين خاصيت ضدميكروبي اثربخش و قابل توجهي عليه سودوموناس آئروژينوزا داشت.