اثر تمرين تناوبي با شدت بالا بر بيان ژن ائوتاكسين بافت چربي احشايي و مقاومت به انسولين به دنبال سندرم متابوليك در موش‌هاي صحرايي

زمينه و هدف: ائوتاكسين يك آديپوكاين پيش التهابي مترشحه از بافت چربي است كه نقش مهمي در تنظيم عملكرد بافت چربي بازي مي‌كند. اين مطالعه به منظور تعيين اثر تمرين تناوبي با شدت بالا (Highintensity interval training: HIIT) بر بيان ژن ائوتاكسين بافت چربي احشايي و مقاومت به انسولين به دنبال سندرم متابوليك در موش‌هاي صحرايي انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 40 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار (وزن 20 ±180 گرم) انتخاب و پس از 12 هفته رژيم غذايي پرچرب و ايجاد مدل سندرم متابوليك به طور تصادفي در چهار گروه كنترل، سندرم متابوليك، تمرين تناوبي با شدت بالا و سندرم متابوليك توام با HIIT قرار گرفتند. برنامه تمرين تناوبي شامل 5 تا 10تناوب يك دقيقه‌اي دويدن شديد بر روي تردميل با شدت 80 تا 95درصد حداكثر سرعت و در تناوب‌هاي آهسته با سرعت 55 درصد حداكثر سرعت به مدت 8 هفته اجرا گرديد. حيوانات گروه تغذيه با رژيم پرچرب به مدت 12 هفته تحت رژيم خاص (30 تا 40درصد چربي) قرار گرفتند. سندرم متابوليك با تعيين مقاومت به انسولين با استفاده از مدل هموستاز (HOMAIR) تعيين شد. يافته‌ها: بيان ژن آئوتاكسين و مقاومت به انسولين در گروه سندرم متابوليك نسبت به گروه كنترل به طور معني‌داري بيشتر بود (P 0.05). بيان ژن آئوتاكسين و مقاومت به انسولين در گروه HIIT و گروه سندرم متابوليك توام با HIIT نسبت به گروه سندرم متابوليك به‌طور معني‌داري كمتر بود (P 0.05). همچنين بيان ژن آئوتاكسين و مقاومت به انسولين در گروه HIIT نسبت به گروه سندرم متابوليك توام با HIIT به طور معني‌داري كمتر بود (P 0.05). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد تمرين تناوبي با شدت بالا مي‌تواند عاملي مهم براي تنظيم منفي ائوتاكسين و مقاومت به انسولين در سندرم متابوليك باشد.