بررسي ارتباط وضعيت سلامت رواني- اجتماعي با پيشرفت تحصيلي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي

مقدمه: در اين مطالعه ارتباط بين وضعيت رواني اجتماعي و پيشرفت تحصيلي در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي بررسي شد تا بتوانيم در ارائه خدمات موثرتر به دانشجويان گام هاي موثري برداريم. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي 423 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي به صورت روش نمونه گيري چند مرحله اي (طبقه اي و تصادفي سيستماتيك ) انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي اطلاعات دموگرافيك، سلامت عمومي(GHQ12)، مقياس عزت نفس روزنبرگ، مقياس چند بعدي حمايت اجتماعي ادراك شده، مقياس سلامت اجتماعي و مقياس رضايت از زندگي استفاده شد و داده هابا استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 18و آزمون هاي آماري توصيفي و تحليل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: ميانگين سن افراد مورد بررسي3.52 ± 21.65، معدل 1.47 ±16.2 و سلامت روان 6.08 ± 23.46 بود. بين معدل دانشجويان با هيج يك از ابعاد سلامت روان همبستگي معني داري مشاهده نشد ولي بين سلامت روان با رضايت زندگي، حمايت اجتماعي عزت نفس و سلامت اجتماعي رابطه معني دار آماري وجود داشت. رضايت زندگي دختران بيشتر از پسران بود(0.027=P). حمايت اجتماعي درك شده دختران كمتر از پسران بود(0.025=P). ميزان رضايت از زندگي مجردها كمتر از متاهل ها بود(0.001 P). رضايت زندگي دانشجويان رشته هاي تحصيلي مختلف تفاوت معني داري داشت(0.005=P) حمايت اجتماعي درك شده دانشجويان رشته هاي تحصيلي مختلف تفاوت معني داري داشت. نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه مي توان چنين بيان كرد كه به طور كلي ابعاد مختلف وضعيت روانشناختي و اجتماعي مانند عزت نفس، اعتماد به نفس، حمايت اجتماعي، سلامت اجتماعي و رضايت از زندگي با وضعيت تحصيل دانشجويان مي تواند تاثير گذار باشد و اين ارتباط معمولاً متقابل است يعني شاخص هاي اجتماعي و رواني بر وضعيت تحصيلي تاثير مي گذارند و وضعيت تحصيلي نيز در ارتقاء يا تنزل سلامت رواني و اجتماعي موثر مي باشد.