مقايسه كم خوني در شيرخواران با وزن كم هنگام تولد و وزن نرمال در سن 12 ماهگي در شهر يزد

مقدمه: كم خوني در دو گروه سني 249 ماه و در دوره نوجواني شايع تر مي باشد. با توجه به اينكه كم خوني در كودكان با عوارض مختلفي از جمله كاهش رشد، عدم تحمل فعاليت، تغييرات رفتاري، كم توجهي، تحريك پذيري و تغيير در پاسخ ايمني همراه است، مطالعه حاضر با هدف مقايسه فراواني كم خوني در شيرخواران با وزن نرمال هنگام تولد و LBW در سن 12 ماهگي انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه از نوع تحليلي است كه به روش كوهورت تاريخي با طرح پارالل در بازه زماني بهمن ماه 1398 تا تيرماه 1399 انجام شد. جامعه مورد بررسي تمام شيرخواراني بودند كه در سن 12 ماهگي جهت انجام واكسيناسيون به پايگاه هاي بهداشتي شهر يزد مراجعه كرده و مورد پايش قرار گرفتند. از ميان آن ها 100 شيرخوار با روش نمونه گيري ساده تصادفي و در دسترس در دو گروه 50 نفره با وزن تولد نرمال (بيش از 2500 گرم) و وزن تولد كمتر از 2500 گرم قرار گرفتند و از آنها آزمايشات CBC و فريتين گرفته شد. در اين بررسي هموگلوبين كمتر از 11 به عنوان كم خوني در نظر گرفته شد و در نهايت داده ها توسط نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه دو گروه LBW و وزن نرمال از نظر جنس تفاوتي نداشتند اما نوع تغذيه شيرخواران در دو گروه متفاوت بود و شيرخواران گروه LBW بيشتر از شير خشك استفاده مي كردند. 22% از شيرخواران LBW و 38% از شيرخواران با وزن نرمال كم خون بودند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه به نظر مي رسد كه ميزان كم خوني به علت استفاده از شير خشك و نيز زودتر شروع شدن قطره آهن با دوز بيشتر در شيرخواران LBW و انجام مراقبت ها و پيگيري هاي بهتر كمتر از شيرخواران با وزن نرمال باشد. با اين وجود مطالعات گسترده تر با حجم نمونه بيشتر مي تواند در تبيين اين عوامل مرتبط با كم خوني در شيرخواران LBW موثر باشد.