بررسي تأثير آﻣﻮزش شبيه‌سازي رفتار با فرد داراي اعتياد بر حساسيت اخلاقي ﭘﺮﺳﺘﺎران شاغل در بيمارستان روانپزشكي بوستان اهواز

مقدمه: اعتياد به عنوان يكي از مشكلات بهداشتي قرن حاضر داراي عوامل زمينه‌ساز متعددي مي‌باشد. پرستاران در محيط باليني با ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ‌هاي متناقض و تصميم‌گيري‌هاي اخلاقي متعددي مواجه مي‌شوند كه مديريت آن‌ها نيازمند برخورداري از حساسيت اخلاقي است.هدف: اين مطالعه با هدف تعيين تأثير آﻣﻮزش شبيه‌سازي رفتار با فرد داراي اعتياد بر حساسيت اخلاقي ﭘﺮﺳﺘﺎران شاغل در بيمارستان روانپزشكي بوستان اهواز در سال 1399 انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر يك مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي مي‌باشد. در اين مطالعه 50 ﻧﻔﺮ از پرستاران به روش نمونه‌گيري در دسترس وارد مطالعه شدند؛ پرستاران ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﻲ ساده به 2 ﮔﺮوه آزمون و كنترل تقسيم شدند. گروه آزمون بر اساس طرح درس، طي دو جلسه دو ساعته در دو روز متوالي تحت آموزش قرار گرفتند. در دو گروه پرسشنامه قبل، بلافاصله بعد از اجراي مداخله و يك ماه بعد تكميل شد. جهت گردآوري داده‌ها از فرم اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه حساسيت اخلاقي MMSQ استفاده شد. ضريب آلفاي كرونباخ 0.81 جهت ارزيابي پايايي به دست آمد. داده‌ها با نرم ‌افزار SPSS نسخه 21 و روش‌هاي توصيفي، آزمون تي، تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر، تست دقيق فيشر و كاي ‌اسكوئر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته‌ها: بين دو گروه از نظر ميزان حساسيت اخلاقي قبل از مداخله هيچ‌گونه اختلاف معني‌داري وجود نداشت (0.78= P)؛ اما ميزان حساسيت اخلاقي بين دو گروه بعد از اجراي مداخله اختلاف معني‌دار شد (0/001‌ P). همچنين يك ماه بعد از مداخله نمرات حساسيت اخلاقي در گروه آزمون به شكل معني‌داري بيش از نمرات در گروه كنترل بود (0/001 ‌P).بحث و نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان‌دهنده تأثير مثبت آموزش به شيوه شبيه‌سازي بر ميزان حساسيت اخلاقي پرستاران در برخورد با مددجوي داراي اعتياد بوده است. لذا، مديران اجرايي و آموزشي حوزه پرستاري مي‌توانند با تدوين برنامه‌هاي آموزشي به شيوه شبيه‌سازي در سال‌هاي آتي سبب ارتقاء مهارت پرستاران جهت حفظ و ارتقاي سلامت آحاد جامعه شوند.