كيفيت زندگي در سالمندان: نقش تاب آوري و ذهن آگاهي

The Quality of Life in the Elderly: The Role of Resiliency and Mindfulness

امروزه با توجه به افزايش شاخص طول عمر و اميد به زندگي، مسأله مهمي تحت عنوان چگونگي گذران عمر و به عبارتي كيفيت زندگي مطرح شده است. بر اين اساس، پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني كيفيت زندگي سالمندان بر اساس تاب‌آوري و ذهن‌آگاهي انجام شد. روش اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل سالمندان ساكن در شهر تهران در بهار 1399 بوده‌‍اند كه با روش نمونه‌گيري در دسترس تعداد 400 نفر از سالمنداني كه در مراكز عمومي (تفريحي، آموزشي، پارك‌ها و غيره) و مراكز روزانه سالمندان شهر حضور داشتند، انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌هاي تاب‌آوري كونور و ديويدسون، ذهن‌آگاهي براون و ريان و كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت استفاده شده است. داده‌ها با روش تحليل رگرسيون خطي ساده با استفاده از نسخه 25 نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه هم ذهن‌آگاهي و هم تاب‌آوري به عنوان متغيرهاي پيش‌بين قادر به تبيين كيفيت زندگي در سالمندان است. اين يافته‌ها داراي تلويحات عملي براي متخصصان حيطه روان‌شناسي سالمندي فراهم آورده است، بدينگونه كه با افزايش ظرفيت‌هاي ذهن‌آگاهي و تاب‌آوري در سالمندان مي‌توان كيفيت زندگي را در سالمندان افزايش داد.

Nowadays, due to increase of lifetime and life expectancy, important issues such as how to spend a lifetime and, in a sense, quality of life have been mentioned. Accordingly, the aim of this study was to predict the quality of life in the elderly based on resiliency and mindfulness. This was a descriptive study of correlational type. The population of the study included all the elderly living in Tehran in the Spring of 2020. The statistical sample of the study consisted of the elderly who were present in public centers (such as recreational centers, educational centers, parks, etc.) and day centers for the elderly. Data were collected using Connor & Davidson’s Resilience, Brown & Ryan’s Mindfulness, and the World Health Organization Quality of Life Questionnaires and analyzed using simple simple linear regression analysis in SPSS-25. Results demonstrated that both mindfulness and resiliency are able to predict quality of life in the elderly as a significant predictor variable. The mentioned results have implications for specialist working in the field of aging psychology. That is, quality of life in the elderly can be improved through increasing their mindfulness and resiliency capacities.