اثربخشي خاطره‌پردازي گروهي بر استحكام رواني و اميد به زندگي سالمندان

The Effectiveness of Group Reminiscence on Psychological Hardiness and Life Expectancy of The Elderly

روند رو به رشد پديده سالمندي لزوم توجه به مسائل سالمندان را به عنوان يك ضرورت اجتماعي مطرح مي‌سازد. كاهش اميد به زندگي و عدم استحكام رواني مي‌تواند باعث ايجاد مشكلات در سالمندان شود. بنابراين، هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي خاطره‌پردازي گروهي بر استحكام رواني و اميد به زندگي سالمندان شهر تهران بود. پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري كليه سالمندان مقيم سراهاي شهر تهران بودند كه به شيوه نمونه‌گيري دردسترس سراي كهريزك انتخاب شد. 30 سالمند با توجه به معيارهاي ورود به مطالعه انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) جايگزين شدند. گروه آزمايش در 8 جلسه هفتگي 2 ساعتي مداخله خاطره‌پردازي را دريافت كردند و گروه كنترل در ليست انتظار ماندند. پرسشنامه‌هاي استحكام رواني كلاف و اميد به زندگي ميلر براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شد. نتايج كواريانس تك‌متغيري نشان دادكه تفاوت معناداري بين دو گروه در استحكام رواني و اميد به زندگي در مرحله پس‌آزمون وجود دارد. نتايج تحليل كوواريانس تك‌متغيري در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 نشان داد كه خاطره‌پردازي بر استحكام رواني و مؤلفه‌هاي آن شامل چالش، كنترل زندگي، اعتماد به توانايي‌هاي خود، اعتماد بين فردي تأثير معناداري دارد (05/0>P) و برمؤلفه‌هاي تعهد و كنترل هيجاني تأثير معنادار ندارد (05/0P). يافته‌هاي اين پژوهش كارآيي مداخله خاطره‌پردازي گروهي را در مورد سالمندان نشان مي‌دهد. بنابراين پيشنهاد مي‌شود روان‌شناسان و درمانگران از اين روش در راستاي بهبود مشكلات روان‌شناختي سالمندان استفاده كنند.

The growing trend of aging phenomenon poses the need to pay attention to the issues of the elderly as a social necessity. The decrease of the life expectancy and psychological hardiness can cause difficulties in the elderly. Therefore, the aim of this study was to determine the effectiveness of group reminiscence on psychological hardiness and life expectancy of the elderly in Tehran, Iran. This was a quasi-experimental study with pretest-posttest design with a control group. The statistical papulation included all the elderly residing in nursing homes in Tehran among which Kahrizak nursing home was selected using convenience sampling method. Thirty elderly were selected according to the inclusion criteria of the study and assigned randomly into experimental (n=15) and control (n=15) groups. The experimental group received eight 2-hour weekly sessions of reminiscence intervention and the control group remained on the waiting list. Cliff’s Mental Strength and Miller's life expectancy Questionnaires were applied to collect data. The results of Univariate Covariance Analysis (ANCOVA) indicated that the reminiscence has a significant effect on psychological Hardiness and its components including challenge, life control, self-confidence, interpersonal trust (P<0.05) and has no significant effect on commitment and emotional control components (P<0.05). Moreover, the significant effect of the intervention on life expectancy was confirmed (P<0.05). The findings of this study illustrate the effectiveness of group reminiscence intervention in the elderly. Therefore, it is recommended that psychologists and therapists take advantages of this method in order to improve the psychological problems of the elderly.