ترامپيسم به مثابه يك جنبش سياسي- اجتماعي: ريشه‌ها، شاخصه‌ها و چشم‌انداز

انتخاب ترامپ بعنوان رئيس جمهور امريكا در سال 2016 را مي توان تحقق آرزو و اراده بخش مغفول مانده جامعه آمريكا به احياي ارزش هاي آمريكاي قرن 18 و 19 مبتني بر برتري نژادي و مذهبي دانست. با وجود اين، رياست جمهوري ترامپ هيچ گاه در دوره چهارساله اش از سوي مخالفين داخلي و بخش بزرگي از جامعه بين الملل جدي گرفته نشد و همگان او را جرقه اي گذرا و استثنائي بر قاعده تلقي مي كردند. شكست جنجالي وي در انتخابات نوامبر2020 و يك دوره اي شدن رياست جمهوري اش مؤيد نظر منتقدين و مخالفين ترامپ بود كه معتقد به بي اعتباري، خلق الساعه و تصادفي بودن پديده اي به نام ترامپ بودند؛ اما سير تحولات پس از انتقال قدرت از ترامپ به جو بايدن در ژانويه 2021 نشان داد كه راي 74 ميليوني ترامپ در انتخابات اخير رياست جمهوري و افزايش شگفت انگيز آراء وي نسبت به انتخابات سال 2016، سرمايه اجتماعي بسيار قدرتمند و قابل اعتنائي است كه نمي توان به سادگي از آن گذر كرد. ادعاي اين مقاله اين است كه انتخاب ترامپ بعنوان رئيس جمهور يك اتفاق و پروژه گذرا نبوده و ترامپيسم پروسه اي مستمر با يك بدنه راي قدرتمند و جامعه حامي قوي است. اين مقاله با روش توصيفي – تحليلي و با بهره گيري از منابع نوشتاري (كتاب/ مقاله) به بررسي و سنجش اين گزاره مي پردازد.