اثربخشي درمان شناختي- تحليلي بر بهبود تحمل بلاتكليفي و كاهش نگراني و اجتناب تجربه‌اي بيماران مبتلا به اختلال وسواس فكري – عملي

The effectiveness of cognitive-analytical therapy on improving uncertainty tolerance and reducing anxiety and avoiding experiences of patients with obsessive-compulsive disorder

مقدمه: اختلال وسواس فكري- عملي بيماري جدي و ناتوان كننده است كه با عوامل روان‌شناختي متعددي همبودي دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي درمان شناختي- تحليلي بر عدم تحمل بلاتكليفي، نگراني و اجتناب تجربه‌اي بيماران مبتلا به اختلال وسواس فكري – عملي بود. روش: اين پژوهش، نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل همه بيماران مبتلا به اختلال وسواس مراجعه كننده به مراكز مشاوره و مددكاري شهر مشهد در سال 1397 بودند كه از بين آنها 30 نفر به‌صورت نمونه‌گيري هدفمند، انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش 15نفر و كنترل 15نفر گمارده شدند. گروه آزمايش، تحت گروه درماني شناختي - تحليلي به مدت 8 جلسه 90 دقيقه‌اي در هرهفته دو جلسه قرار گرفتند. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي عدم تحمل بلاتكليفي، نگراني و اجتناب تجربه‌اي استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه با كنترل اثر پيش آزمون، بين ميانگين نمرات پس‌آزمون گروه‌هاي آزمايش و گروه كنترل در متغيرهاي عدم تحمل بلاتكليفي، نگراني و اجتناب تجربه‌اي، تفاوت معناداري وجود داشت. نتيجه‌گيري: درمان شناختي – تحليلي بر بهبود عدم تحمل بلاتكليفي و كاهش نگراني و اجتناب تجربه‌اي بيماران مبتلا به اختلال وسواس فكري- عملي مؤثر بود. با توجه به نتايج اين پژوهش، پيشنهاد مي‌شود تا روان‌شناسان و روان‌درمانگران از اين درمان به عنوان مداخله‌اي اثربخش در جهت كاهش مشكلات روان‌شناختي بيماران مبتلا به سواس فكري- عملي بهره ببرند.

Introduction: Obsessive compulsive disorder (OCD) is a serious and debilitating. There is comorbidity between this disorder and various psychological factors. The aim of the present research was to examining the effectiveness of cognitive-analytic therapy on improving intolerance of uncertainty & decreasing worry and experimental avoidance in patients with obsessive compulsive disorder. Method: This research is a quasi-experimental one with pretest-posttest design and control group. The research population includes all the patients with obsessive disorder who referred to counseling and social working centers of Mashhad in 2018. From among the population, 30 people were selected by purposive sampling and randomly assigned to experimental 15 people and control 15 people groups. The people in the experimental group received cognitive-analytic therapy for eight 90-minute sessions (two sessions a week). Data collection was done by using intolerance of uncertainty scale (IUS), worry and experiential avoidance questionnaires. Data analysis was done by multivariate analysis of covariance (ANCOVA). Findings: Findings of the research that shows, there is a significant difference between the posttest scores of experimental and control groups in terms of the variables of intolerance of uncertainty, worry and experiential avoidance. Conclusion: Cognitive-analytic therapy is effective in improving intolerance of uncertainty & decreasing worry and experiential avoidance in patients with obsessive compulsory disorder. According to the results of this study, it is suggested that psychologists and psychotherapists use this treatment as an effective intervention to reduce the psychological problems of patients with obsessivecompulsive disorder.