عوامل موثر بر ظرفيت‌‌سازي انتقال فناوري از دانشگاه به صنعت؛ مطالعه موردي ناحيه نوآوري شريف

Factors Affecting Capacity Building for Technology Transfer From University to Industry; The Case of Sharif Innovation District

موفقيت فرآيند انتقال فناوري از دانشگاه به صنعت، نيازمند نهادهايي در درون و حاشيه دانشگاه‌هاست. از طرفي مفهوم ظرفيت‌سازي انتقال فناوري به معناي توانمند كردن هرچه بيشتر اين نهادها و همسويي آنها با ساير عوامل اثرگذار بر انتقال فناوري است. از اين رو شناسايي عوامل موثر بر موفقيت اين نهادها و تقويت آنها يكي از اهداف پژوهش حاضر بوده است. در اين تحقيق كه يك مطالعه كيفي و با استراتژي مطالعه موردي است تلاش شده عوامل تاثيرگذار در راستاي ظرفيت‌‌سازي انتقال فناوري از دانشگاه به صنعت با تمركز بر ناحيه نوآوري شريف (به عنوان مورد مطالعه) تعيين گردد. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، مصاحبه‌ و بررسي اسناد و مدارك موجود بوده است. به‌منظور گردآوري اطلاعات، با به‌كارگيري روش نمونه‌گيري هدفمند، خبرگان مطلع مورد مصاحبه عميق قرار گرفتند. تجزيه ‌و تحليل داده‌ها به روش تحليل موضوع (تِم) و با نرم‌افزار MAXQDA انجام گرفت و شبكه مضاميني از عوامل موثر بر ظرفيت‌سازي انتقال فناوري شكل گرفت. براساس نتايج اين پژوهش، ظرفيت‌‌سازي انتقال فناوري از دانشگاه به صنعت داراي پنج مقوله اصلي مشتمل بر؛ سياست دانشگاه، مشاركت پژوهشگر، همراهي صنعت، عوامل سازماني نهادهاي پشتيبان و نهاد سياست‌گذار مي‌باشد. به عبارتي موفقيت انتقال فناوري مرهون وجود يكپارچگي و شفافيت نقش اين نهادها و شناخت دقيق معيارهاي اثرگذاري هركدام مي باشد.

The success of the technology transfer process from university requires institutions within and around universities. The concept of capacity building for technology transfer means empowering these institutions as much as possible to interact with other actors to commercialize academic technologies and bring them to market. Therefore, identifying the factors affecting the success of these institutions and strengthening them is one of the goals of the present study. In this research, which is a qualitative study with a case study strategy, we try to determine the influential factors in the capacity building of technology transfer with a focus on the Sharif innovation ecosystem. To collect information, using the targeted sampling method, knowledgeable experts in various institutions related to technology transfer in the Sharif Innovation Area were interviewed. Data analysis was performed by the theme analysis method. Based on the results of this study, the capacity-building framework for technology transfer from university has five main categories, including; The university Policy, the participation researcher, Industry accompaniment, organizational factors of mediators, and Policy-making body. In other words, the success of technology transfer is * Corresponding author: mn1193@gmail.com due to the integrity and transparency of the role of these institutions and accurate knowledge of the criteria of each.