غناي گونه‌اي و فلور منطقه حفاظت شده ميش‌داغ در استان خوزستان

Species richness and flora of Mishdagh protected area in Khuzestan province

منطقه ميش‌داغ با مساحتي معادل 34 هزار هكتار در 15 كيلومتري شهرستان بستان، منطقه ام‌ادبس و دشت آزادگان و ناحيه صحارا سندي قرار دارد. مطالعه غناي گونهاي به درك صحيحِ كاركرد اكوسيستم، حفظ و حراست ذخاير ژني، بررسي و كنترل تغييرات محيطي و موفقيت يا عدم موفقيت برنامههاي مديريت منابع طبيعي كمك ميكند. براي مطالعه غنا، تنوع و ميزان توليد در منطقه محصور شده (با مساحت معادل 113 هكتار) با توجه به يكنواختي پوشش آن داده‌هاي مربوط به درصد پوشش، تراكم و توليد از تعداد 60 پلات به روش تصادفي سيستماتيك جمع‌آوري شد. در اين تحقيق تعداد 139 گونه متعلق به 35 تيره شناسايي شد. تيره‌هاي مينا (Asteraceae) و اسفناجيان (Chenopodiaceae) هر كدام با 20 گونه بيشترين تعداد را در منطقه داشتند و پس از آنها تيره‌هاي و گندميان (Poaceae) با 16 گونه و باقلاييان(Fabaceae) و شب‌بو (Brassicaceae) به ترتيب با 10 و 9 گونه تيره‌هاي غالب منطقه بودند. نتايج نشان داد درصورت قرق منطقه، قابليت توليد قريب به 755 كيلوگرم درهكتار خواهد بود. در منطقه محصور شده مقدار عددي شاخص تنوع شانون و سيمپسون به ترتيب 87/2 و 92/0 بود. حصول اعداد تنوع نسبتا خوب بيانگر استعداد و ذخيره ژني (بذر متنوع) در منطقه و بويژه يكنواختي توزيع گونه‌ها است. اين گونه‌هاي گياهي اكثرا يكساله و كم‌زي هستند بنابراين بسياري از گونه‌هاي گياهي از اواخر بهار در ركود و يا حذف كامل خواهند بود. بنابراين غناي گونه‌اي در اين منطقه وابسته به زمان بوده و از اواخر بهار تا پاييز به حداقل مقدار عددي خود خواهد رسيد.

The Mishdagh protected area, with an area of ca. 34000 ha. is located in 15 km of Bostan city, Om-Al Dobase and Dashte Azadegan area. The area belongs to the Saharo - Sindian region. Study of richness will help to accurate understanding of ecosystem function, conservation of gen sources, controle of environment change and success or un success of management programes. The data of species coverage, density and biomass were obtained from 60 plots in fencing area, by using systematic - random sampling method too. In this research, 139 species belong to 35 families were determined. Most of the species belonged to Asteraceae Chenopodiaceae each with 20, and then Poaceae with 16 and Fabaceae and Brassicaceae with 10 and 9 species respectively. The results showed if the area is reserved, production capacity woulde be about 755 kg/ha. For this area numerical value of Shannon and Simpson indices respectively were 2.87 and 0.92. This is because of gen resources and species evenness. Most of species are therophytes so, they will growth stagnation or elimination in end of spring. So, species richness in this area belonged to time and from spring to autom it will reach to minimum value.