عنوان مقاله :
بررسي تطبيقي نقش مسئوليت مدني در جبران خسارت مؤثر نقض حقوق بشر با تأكيد بر قطعنامه اصول و رهنمودهاي اساسي درباره حق جبران خسارت و غرامت
عنوان به زبان ديگر :
Comparative Study on the Role of Civil Liability in the Reparation of Damages for Violation of Human Rights; With an Emphasis on UN Resolution on Basic Principles and Guidelines on the Right to a Remedy and Reparation
پديد آورندگان :
يزدانيان، عليرضا دانشگاه اصفهان -گروه حقوق، اصفهان، ايران , محمودي قهساره، اميد دانشگاه پاريس 1 (پانتئون سوربن)
كليدواژه :
جبران , خسارت , حقوق بشر , مسئوليت مدني , بين الملل
چكيده فارسي :
جبران خسارت نقض حقوق بشر، از راهكارهاي اصلي حقوق بين‌الملل براي حمايت از افراد در برابر آسيب است كه به‌صورت جامع در قطعنامه «اصول و رهنمودهاي اساسي درباره حق جبران خسارت و غرامت براي قربانيان موارد نقض فاحش مقررات بين‌المللي حقوق بشر و نقض‌هاي جدي حقوق بين‌الملل بشردوستانه» منعكس شده است. در حقوق ايران، التزام به جبران خسارت در چهارچوب مسئوليت مدني مطرح بوده و اين سؤال مطرح است كه حق جبران خسارت، در نهاد داخلي مسئوليت مدني با ساختارهاي بين‌المللي آن تا چه ميزان سازگاري دارد تا قربانيان نقض حقوق بشر بتوانند از طريق مكانيزم مسئوليت مدني به جبران خسارت مؤثر دسترسي يابند. قواعد بين‌المللي جبران خسارت، ريشه در حقوق داخلي دارد. ازاين‌رو، مطالعه اين دو نهاد داخلي و بين‌المللي در يك پژوهش حقوق تطبيقي، نشانگر امكان سازگاري هرچه بيشتر هر دو نظام حقوقي در موضوع جبران خسارت است كه بايد از ظرفيت‌هاي موجود نظام داخلي، بهره‌مندي لازم در اين خصوص صورت گيرد. در اين رابطه، در نظر گرفتن مسئوليت بدون تقصير و همچنين، تنوع در روش‌هاي جبران خسارت و توسعه صندوق‌هاي دولتي جبران خسارت مورد توجه است.
چكيده لاتين :
The reparation of damages and access to an effective remedy is one the most important method of international law for protection of human rights. On December 16, 2005, the United Nation General Assembly has adopted the resolution on “Basic Principles and Guidelines on the Right to a Remedy and Reparation for Victims of Gross Violations of International Human Rights Law and Serious Violations of International Humanitarian Law”, which is a comprehensive document on the right of remedy and reparation of damages for violation of human rights. In Iran’s legal system, the reparation of damage is in the framework of civil liability and so this question arise in what extent the Iranian mechanism for reparation of damage is consistent with the international norms, recognized in the resolution of basic principles and what is its role for providing an effective remedy and reparation. Addressing such issue can be beneficial either for better understanding of international mechanism and also for enrichment of national legal system. Regarding the fact that international norms in reparation have roots in national laws, finding the similarities between national and international mechanism is predictable.
عنوان نشريه :
حقوق تطبيقي
