تحليل آثار رفاهي اعمال سياست يارانه سبز بر توليد‌كنندگان در ايران با استفاده از الگوي تعادل عمومي محاسبه پذير: در مسير الحاق به سازمان تجارت جهاني (WTO)

Analyzing the Welfare Effects of Green Subsidy Policy on Producers in Iran Using a Computable General Equilibrium Model (on the Way to WTO Accession)

يكي از سياست‌هاي مهم اقتصادي در اغلب كشورها حمايت از توليدكننده يا مصرف‌كننده از طريق پرداخت يارانه بوده و يارانه سبز نيز ويژه كشاورزان و به منظور رونق كسب و كار و صنعت در بخش كشاورزي طراحي شده است. مطالعه حاضر، با هدف بررسي آثار الحاق ايران به سازمان تجارت جهاني (WTO) از طريق محاسبه اثرات اعمال يارانه سبز بر رفاه كشاورزان با استفاده از برآورد تابع عرضه در قالب يك مدل تعادل عمومي محاسبه پذير (CGE) انجام شد. بدين ترتيب، طراحي سياست شبيه‌سازي شده يارانه سبز در بخش كشاورزي در قالب سناريوهاي بيست، پنجاه و صد درصد و همچنين، كاليبراسيون مدل با به كارگيري ماتريس حسابداري اجتماعي سال 1390 و سناريوي پايه (صفر درصد اعمال يارانه سبز) صورت پذيرفت. براي تحليل اطلاعات تحقيق نيز از نرم‌افزار GAMS استفاده شد. نتايج نشان داد كه در جريان الحاق ايران به سازمان تجارت جهاني و با اعمال سياست شبيه‌سازي شده يارانه سبز، توليد در بخش كشاورزي افزايش و قيمت‌ها كاهش مي يابد، اما توليد در بخش هاي صنعت و خدمات كاهش و قيمت‌ها افزايش خواهد يافت. در كل، نتايج تغييرات مشاهدهشده بيانگر افزايش رفاه توليد‌كننده در تمامي بخش‌ها بود، با اين تفاوت كه در بخش كشاورزي، تغييرات بسيار بيشتري مشاهده شد.

One of the most important economic policies in most countries is to support producers or consumers through subsidies; and green subsidies are designed for farmers to achieve the prosperity of business and industry in the agricultural sector. The present study was conducted to investigate the effects of Iran's accession to the World Trade Organization (WTO) by calculating the effects of green subsidy application on farmers' welfare using supply function estimation within a Computable General Equilibrium (CGE) model. Thus, the simulated green subsidy policy in the agricultural sector was designed through 20%, 50% and 100% scenarios and also the model calibration was done using the social accounting matrix of 2011 and the baseline scenario (zero percent of green subsidy applications). In addition, GAMS software was used to analyze the research information. The results showed that during Iran's accession to the World Trade Organization, followed by the implementation of the simulated green subsidy policy, production in the agricultural sector would increase and the prices would decrease while production in industry and services would decrease and the prices would increase. In general, the results of the observed changes indicated an increase in producer welfare in all sectors, with the difference that in the agricultural sector, these changes would be much greater.