الگوي ساختاري پيش بيني طلاق عاطفي زوجين بر اساس باورهاي فراشناختي و راهبردهاي نظم جويي هيجاني با ميانجي گري فرسودگي زناشويي در زنان متاهل

A Structural Model for Predicting Couples' Emotional Divorce based on Metacognitive Beliefs and Emotional Regulation Strategies Mediated by Marital Burnout in Married Women

هدف: هدف اين پژوهش ارائه مدلي براي پيش بيني طلاق عاطفي زوجين براساس سبك هاي دلبستگي، باورهاي فراشناختي و راهبردهاي نظم جويي هيجاني با ميانجي گري فرسودگي زناشويي در زنان متاهل بود. روش: اين پژوهش توصيفي -همبستگي از نوع اكتشافي - متوالي و هدايت شده بود و جامعه آماري 1854 زنزنان متأهل مراجعه كننده به خانه هاي سلامت شهر تهران در سال 1398 بود كه با روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي 375 زن براساس نرم افزارsample power انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه هاي طلاق عاطفي گاتمن (2008)، ‌باورهاي فراشناختي ‌ولز ‌و ‌همكاران (2004)،، راهبردهاي ‌نظم-جويي‌هيجاني گارنفسكي و همكاران ‌(2001) و فرسودگي زناشويي پاينز (1966) بود كه بر روي نمونه مورد نظر اجرا شد. به منظور تحليل داده ها، علاوه بر شاخص هاي آمار توصيفي، از روش آماري معادلات ساختاري smartpls استفاده شد. يافته‌ها: يافته هاي نتايج ضرايب استاندارد تحليل مسير مستقيم نشان داده است كه بين باورهاي فراشناختي (0/650=β) و راهبردهاي نظم جويي هيجاني (0/694-=β) با طلاق عاطفي رابطه معناداري وجود دارد و همچنين نتايج ضرايب استاندارد مسير غير مستقيم نشان داده است كه بين باورهاي فراشناختي (0/618=β) و راهبردهاي نظم جويي هيجاني (0/694=β) با ميانجي گري فرسودگي زناشويي با طلاق عاطفي زنان متأهل رابطه و شدت اثر مطلوبي وجود دارد. نتيجه‌گيري: براساس يافته هاي پژوهش به مشاوران حوزه خانواده پيشنهاد مي شود بمنظور ايجاد انسجام و خلق رابطه آگاهانه به تقابل عناصر درون رواني در جهت بهبود روابط زوج ها در طول ملاحظات درماني بپردازند.

Aim: The present study aimed to provide a model for the prediction of the couple's emotional divorce based on attachment styles, metacognitive beliefs, and emotional regulation strategies mediated by marital burnout in married women. Methods: The present study was descriptive-correlational and exploratory sequential and directed with a statistical population of 1854 married women who visited health houses of Tehran in 2019. We selected 375 women using the multi-stage random sampling method and sample power software. The research tools included Gottman Emotional Divorce Scale (EDS) (2008), the metacognition questionnaire by Wells et al. (2004), the emotional cognitive regulation strategy questionnaire by Garnefski et al. (2001), and the marital burnout scale by Pines (1966) that were conducted on the samples. We utilized structural equations SmartPLS (partial least squares) in addition to descriptive statistical indices to analyze data. Results: The results of standard coefficients of direct path analysis indicated that there was a significant relationship between metacognitive beliefs (β=0.650) and emotional regulation strategies (β=-0.944) with emotional divorce. Furthermore, the results of standard coefficients of the indirect path indicated appropriate relationships between metacognitive beliefs (β=0.618) and emotional regulation strategies (β=0.694) mediated by marital burnout with emotional divorce in married women. Conclusion: According to research findings, the family counselors are suggested using the confrontation of internal psychological elements to improve couples' relationships during their treatment and to create cohesion and a conscious relationship.