تحليل گفتمان قرآن در تفاوت حسنات و اعمال صالح

Analysis of the discourse of the Holy Quran in virtues and righteous deeds

اعمال انسان، موجب سعادت و شقاوت او در دنيا و آخرت شده، و چون انسان زندگي ابدي در پيش دارد، چگونگي عمل او در دنيا، و فراهم آوردن توشه براي آخرتش، حائز اهميت است. قرآن براي نظام‌مندكردن ذهن مخاطب و ايجاد تحول در انديشه مخاطب از شبكۀ معنايي بهره گرفته است. در پژوهش حاضر به شيوه تحليلي و توصيفي و با رويكرد معنا شناختي تفاوت حسنات و اعمال صالح در قرآن پرداخته شده است. بررسي حوزۀ معنايي حسنات در قرآن نشان مي‌دهد مفاهيم حسنات و اعمال صالح از پر بسامدترين واژگان قرآني است كه بين آنها رابطه عموم خصوص مطلق بر قرار است، زيرا دامنه حسنات عام بوده و اعمال صالح و ثواب را شامل مي شود. در حالي كه برخي از حسنات عمل صالح محسوب مي شوند.بررسي حوزۀ معنايي حسنات در قرآن نشان مي‌دهد مفاهيم حسنات و اعمال صالح از پر بسامدترين واژگان قرآني است كه بين آنها رابطه عموم خصوص مطلق بر قرار است، زيرا دامنه حسنات عام بوده و اعمال صالح و ثواب را شامل مي شود. در حالي كه برخي از حسنات عمل صالح محسوب مي شوند.

Man's deeds have caused him happiness and misery in this world and the hereafter, and since man has eternal life ahead of him, how he acts in this world and providing baggage for his hereafter, is important. The Qur'an has used the semantic network to systematize the audience's mind and change the audience's thoughts. In the present study, the discourse of the Qur'an on the difference between good deeds and righteous deeds has been analyzed descriptively and analytically. Examining the semantic domain of good deeds in the Qur'an shows that the concepts of good deeds and righteous deeds are among the most frequent words in the Qur'an, among which there is an absolute general public relation because of the scope of good deeds is general and includes righteous deeds and rewards. While some virtues are considered righteous deeds.