اثربخشي درمان مبتني بر پذرش وتعهد بر تصميم گيري تكانشي وافكار خودكشي در زنان و مردان وابسته به مواد

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) in Improving Impulsive Decision-Making and Suicide Ideation in Female and Male Addicts

هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تصميم گيري تكانشي و افكار خودكشي وابستگان به مواد بود. روش پژوهش: روش پژوهش نيمه آزمايشي باطرح پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با گروه گواه بود و جامعه آماري 1700 نفر از زنان و مردان وابسته به مواد مراجعه كننده به مراكز درمان سوء مصرف مواد شهر ساري بودند كه پس از غربالگري به صورت هدفمند 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه آزمايش (15نفر) و گواه (15نفر) به صورت تصادفي جايگزين شدند. ابزارهاي پژوهش مقياس تكانش گري پاتون، استانفورد و بارت (1995) و مقياس افكار خودكشي بك (1961) بود. گروه آزمايش هشت جلسه درمان پذيرش و تعهد مبتني بر بسته درماني هيز و همكاران (1999) را دريافت كرد و گروه گواه در حالت انتظار قرار گرفت؛ داده‌ها با استفاده از واريانس اندازه‌هاي مكرر تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد، درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش تصميم‌گيري تكانشي ((F=4.87, P=0.036) و نمره افكار خودكشي (F=5/02, P=0.033) موثر بود و اين تاثير در مرحله پيگيري پايدار گزارش شد (0/01=P). نتيجه‌گيري: درمان مبتني بر پذيرش و تعهد راهبردي مناسب براي كاهش تكانشگري و افكار خودكشي زنان و مردان وابسته به مواد است و مي‌توان از آن به عنوان يك شيوة مداخلة مؤثر استفاده كرد.

Aim: The present study aimed to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) in improving impulsive decision-making and suicide ideation of addicts. Methods: The research method was quasi-experimental with a pretest-post-test design, and follow-up stage with a control group, and its statistical population consisted of 1700 female and male addicts who visited substance abuse treatment centers in Sari. After the purposive screening, 30 individuals were selected as samples and were randomly assigned to experimental (n=15) and control (n=15) groups. The research tools included Barratt Impulsiveness Scale (BIS) by Patton, Stanford, & Barratt (1995), and Beck Scale for Suicide Ideation (1961). The experimental group received eight sessions of acceptance and commitment therapy based on the treatment package of Hayes et al. (1999), and the control group was put on the waiting list; Data were analyzed using the repeated-measures analysis of variance. Results: The results indicated that acceptance and commitment therapy was effective in reducing impulsive decision-making (F=4.87, P=0.036), and suicide ideation score (F=0.02, P=0.033), and the effects were stable in the follow-up phase (P=0.01). Conclusion: Acceptance and commitment therapy was an appropriate strategy to reduce impulsivity and suicide ideation in female and male addicts and could be used as an effective intervention.