نقد رويكرد جاري و بازتقرير اعجاز علمي قرآن با ملاحظه علوم تجربي

Critique of the Current Approach and Retelling of the Scientific Miracle of Quran With Regard to Experimental Science

بخش عمده تلاش‌هاي اعجازشناسانه قرآن در طول تاريخ و مخصوصاً سده‌هاي اخير مصروف به نشان‌دادن اين بوده كه يك امر علمي جديد را قرآن قرن‌ها قبل، پيش‌بيني كرده است؛ پس فرابشري و معجزه است. پژوهش حاضر به دنبال اعتبارسنجي اين رويكرد است و با نشان دادن موانع و اشكالات آن، آشكار مي‌كند كه قرآن به اين معنا مدعي اعجاز نيست؛ هرچند اطلاع از دانش‌هاي جديد، در فهم عصري قرآن دخيل است و پرده از شگفتي‌هاي آن برمي‌دارد. اين خاصيت كه قرآن كريم ظرفيت انعطاف به دانش‌هاي هر زمان را دارد از مهم‌ترين وجوه شگفتي آن، يا از اسرار اعجاز اين كتاب گران‌سنگ است. اين اثر پس از ماهيت‌شناسي معجزه و نقد اعجاز ‌علمي قرآن با مبناي پلوراليزم تفسيري، با تكيه بر برخي از نمونه‌ها آشكار مي‌كند كه اطلاع از اين دانش‌ها توان دست‌يابي به معاني اي براي قرآن فراهم مي‌كند كه امروزه بدون آن دانش‌ها پيدا كردن معنايي عقل‌پسند براي آنها دشوار است.

Most of the efforts for knowing the miracles of Quran throughout history, and especially in the recent decades have been spent to show that Quran has anticipated new scientific facts centuries ago; therefore it is superhuman and miraculous. The present study seeks the validation of this approach, and while showing its obstacles and drawbacks, it reveals that Quran is not a claimant of miracles in this meaning; however knowledge of new sciences is involved in the modern understanding of Quran and unveils the wonders it. This quality -that Holy Quran has the capacity of flexibility to sciences of all times- is one of the most important aspects of its wonders or of miraculous secrets of this invaluable book. This article, after the ontological study of miracle and the critique of Quran’s scientific miracle -based on the pluralism in interpretation-, and with an emphasis on some examples, reveals that knowing these sciences provides the ability to access the meaning for Quran, without which finding a wise meaning would be very difficult today.