مدل دوهدفه تعيين مدت‌زمان بهينه‌ ماشين‌كاري در سلول رباتيك يك ماشينه با در نظر گرفتن طول عمر غيرقطعي ابزار

Bi-Objective Model for Determining Optimal Machining Time in a Single Machine Robotic Cell by Considering the Stochastic Lifespan of the Tool

در ماشين‌آلات CNC با تغيير در شرايط ماشين‌كاري مانند سرعت و نرخ تغذيه، مدت‌زمان عمليات نيز تغيير خواهد كرد. تغيير در اين شرايط همچنين منجر به تغيير در زمان سيكل توليدي و هزينه‌هاي توليد مي‌شود. طول عمر ابزار نيز نسبت به اين تغييرات حساس است. مدت‌زمان مناسب ماشين‌كاري عموماً با فرض معين بودن طول عمر ابزار و با هدف حداقل نمودن هزينه‌هاي توليد تعيين مي‌شود. حال‌آنكه حداقل نمودن هزينه‌ها معمولاً منجر به افزايش زمان ماشين‌كاري و كاهش نرخ خروجي مي‌شود. روش‌شناسي پژوهش: در اين تحقيق، مدت‌زمان بهينه ماشين‌كاري با استفاده از يك مدل دوهدفه شامل حداقل نمودن هزينه و زمان سيكل توليدي در يك سلول رباتيك يك‌ماشينه شامل يك ماشين CNC و يك ربات جابه‌جا كننده، براي توليد قطعات يكسان معرفي شده است. مدل پيشنهادي تحقيق با استفاده از روش محدوديت اپسيلون در نرم‌افزار گمز كدنويسي و نتايج آن گزارش شده است. يافته ها: مسئله اين تحقيق در دو حالت طول عمر معين و احتمالي ابزار مدل‌سازي و حل شده است. نتايج نشان داد كه كاهش مدت‌زمان عمليات در سرعت‌هاي متفاوت لزوماً افزايش هزينه‌ يكساني را به سيستم تحميل نمي‌كند؛ بنابراين بايد در انتخاب مدت‌زمان مناسب ماشين‌كاري براي ابزارها و قطعه‌هاي متفاوت دقت بيشتري نمود. توجه به نرخ وقوع شكست‌هاي ناگهاني نيز در انتخاب زمان مناسب براي ماشين‌كاري اهميت دارد. اصالت/ارزش‌افزوده علمي: در اين تحقيق، براي نخستين بار نرخ وقوع خرابي ابزار به‌عنوان يكي از عوامل ايجاد هزينه در سلول رباتيك به تابع هزينه يك سيكل توليدي اضافه شده است و تأثير آن بر تعيين مدت‌زمان مناسب ماشين‌كاري بررسي شده است.

In CNC machines, changes in machining conditions such as speed and feed rate will also change the operating time. Changes in these conditions also result in changes in the production cycle time and production costs. Tool life is also sensitive to these changes. Appropriate machining time is generally determined by assuming a certain lifetime for CNC machine tools to minimize production costs. However, minimizing costs usually results in increased machining time and lower output rates. Methodology: In this research, the optimal machining time is determined using a bi-objective model including minimizing the cost and total production time of a robotic cell with a CNC machine and a material handling robot. It has assumed that identical productions are produced in this robotic cell. Using the Epsilon constraint method, the proposed model is coded in GAMS software and its results are reported. Findings: In this research, the lifespan of the CNC machine tools can be considered as a determined or probable value. The results showed that decreasing the operation time at different speeds does not necessarily impose the same cost on the system. Therefore, it is necessary to be more careful in choosing the appropriate machining time for different tools and parts. Paying attention to the rate of suddenly tool breakdowns is also important in choosing the appropriate time for machining. Using a set of non-dominated solutions, it is possible to determine the appropriate machining time in different parts to achieve a suitable level of problem objectives. Originality/Value: In this research, for the first time, the failure rate of the tool as one of the cost factors in the robotic cell has been added to the cost function of a production cycle and its effect on determining the appropriate machining time has been investigated.