بررسي ارتباط جنسيت و ميدان معنايي وحي در قرآن

The Relationship between Gender and the Semantic Field of Vahy in the Holy Quran

ريشه «وحي» در عربي عصر نزول قرآن فاقد ابعاد جنسيتي بوده‌ است و با نزول قرآن مجيد تحول معنايي گسترده‌اي را آغاز مي‌كند. در دانش كلام اين واژه به نوعي تخصيص معنايي يافته به بشر و سپس به انبيا و ارتباط وي با خداوند اختصاص مي‌يابد. دانش كلام مفهوم كانوني اين واژه را از فعل خداوند به «قوه نبوت» تحول مي‌دهد. اين قوه اگرچه در نظر برخي داراي معناي انفعالي است اما خود موضوعيت يافته و در كانون مفهوم وحي قرار مي‌گيرد. در انديشه فلسفي، فرشته وحي به عقل مفارق يا همان عقل دهم در سلسله مراتب عقول تعبير مي‌شود و عقل كامل انساني عنصر كانوني مفهوم وحي مي‌شود. طي تحولات معنايي، جنسيت به ميدان معناي وحي راه يافته‌ است؛ ابتدا از مجراي تفاوت معناي وحي بر زنان و مردان در تفاسير، سپس در تلازم معناي وحي و نبوت و سپس در تلازم معناي وحي و عقل موحي اليه. نبوت و عقل هر دو در تاريخ انديشه اسلامي مفاهيمي مرتبط با جنسيت هستند. اما در قرآن مجيد نشانه‌اي از تلازم دو سويه بين وحي و نبوت و وحي و عقل ديده نمي‌شود. لذا به نظر مي‌رسد وحي در گفتمان قرآن نه‌تنها فاقد بُعد جنسيتي كه فاقد بُعد بشري است.

The root of Vahy in Arabic at the time of the revelation of the Qur'an had no gender dimension. With the revelation of the Holy Quran, a wide semantic transformation begins. In theological knowledge, this word has found a semantic allocation. It is assigned to man and then to the prophets and their relationship with God. Theological knowledge transforms the central meaning of this word from the "act of God" to the "power of prophecy". Although this power has a passive meaning in the eyes of some, but it has become a subject and is at the center of the concept of revelation. In philosophical thought, the angel of revelation is interpreted as a separate intellect or the tenth intellect in the hierarchy of intellects, and the perfect human intellect becomes the focal element of the concept of revelation. During semantic changes, gender has entered the field of the meaning of revelation, first through the difference in the meaning of revelation on men and women in the interpretations of the Qur'an, then in the Inherence of the meaning of revelation and prophecy and then in the Inherence of the meaning of revelation and the intellect of the person being revealed. Prophecy and reason are both concepts related to gender in the history of Islamic thought. However, in the Holy Quran, there is no sign of a two-way Inherence between revelation and prophecy or revelation and reason. Therefore, it seems that revelation in the discourse of the Qur'an not only lacks a gender dimension but also a human dimension. Revelation; Gender; Semantics; Semantic Change; Quran.